کنشگری اتحاد راهبردی

کنشگری اتحاد راهبردی به واکنش مبتکرانه سازمان در شناسایی و پاسخگویی به فرصت های اتحاد استراتژیک اشاره دارد. پژوهش حاضر به دنبال ارائه الگوی کنشگری اتحاد برای بنگاه های هایتک به منظور اقدام اتحادی رقابت محور در جهت هم افزایی با شرکای بالقوه است تا به عملکرد تجاری برتری نسبت به رقبای خود دست یافته و به کسب مزیت رقابتی برتر نائل گردند. رویکرد تحقیق حاضر آمیخته است و ماهیت آن در بخش کیفی، بنیادی و در بخش کمی، کاربردی می باشد. داده های بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند با 18 نفر از خبرگان دانشگاهی، کارشناسان خبره و مدیران شرکت های هایتک ایرانی که سابقه اتحاد راهبردی در فعالیت های خود دارند، جمع آوری شد و از طریق نمونه گیری نظری و گلوله برفی تا رسیدن به نقطه اشباع نظری ادامه یافت و همچنین جمع آوری اطلاعات در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. پس از کدگذاری مصاحبه های بخش کیفی، تعداد 353 کد باز، 93 مقوله فرعی و 29 مقوله اصلی مفهوم سازی شد و مدل تحقیق در بخش کیفی در ابعاد علّی، محوری، راهبردها، زمینه ای، مداخله گر و پیامدها استخراج گردید و مولفه های پیچیدگی و رهبری بازار، رویکرد آینده نگر، رصدگری شریک، مشروعیت و تعامل فرهنگی، تلاطم بحرانی و مزیت رقابتی پیوسته به ترتیب در این ابعاد قرار گرفتند و در نهایت، برازش مدل تحقیق در بخش کمی منجر به تایید فرضیه های پنج گانه گردید.