ارزیابی بعد از اشتغال

امروزه این آگاهی به خوبی وجود دارد که زیبایی شناسی محیطی در مراکز درمانی نقش بسزایی در ارتقای سلامتی و بهبودی بیماران دارد، با این وجود در بدنه پژوهش های موجود این مهم موضوعی فراموش شده است. پژوهش حاضر ضمن بررسی تأثیر زیبایی شناسی محیطی بر تسریع بهبودی بیماران، به ارائه معیارهای طراحی جهت افزایش کیفیت مراکز درمانی می پردازد. این پژوهش بر شیوه کیفی و روش نظریه داده بنیاد استوار می باشد و بر روی 50 نفر از بیماران بستری در دو بیمارستان عمومی (یکی دارای سطوح بالای زیبایی شناسی و دیگری با شکل ظاهری ساده و مرسوم و سنتی بیمارستانی) در شهر ارومیه انجام شده است. یافته های تحقیق تشان می دهد که متغیرهای زیبایی شناسی محیط تأثیرات خود را به عنوان تسکین دهنده در بیمارستان دارای سطوح بالای زیبایی شناسی می گذارد و روحیات و احساسات بیماران را بهبود می بخشد. ابن متغیرها شامل عناصر کالبدی (نسبتاً ثابت) شامل دید از پنجره، طبیعت، ابعاد و تناسبات 2) طراحی داخلی (کمتر دائمی) شامل رنگ، مبلمان، مصالح، نورپردازی، گیاهان داخلی، آثار هنری و ظاهر فضای داخلی و 3) شرایط محیطی شامل نورپردازی، صدا، دما، بو، تهویه و پاکیزگی می باشند. نتایج این تحقیق چارچوب نظری جدیدی را برای خلق محیط های شفابخش ارائه می کند و راهکارهای طراحی جهت ارتقای زیبایی شناسی محیطی در مراکز درمانی را با روش طراحی مبتنی بر شواهد و بر اساس خواسته ها و ترجیحات مطرح شده توسط بیماران تبیین می کند.