چارچوب های موضوع محور

رسانه، بهترین وسیله برای فرهنگ سازی در جوامع مدرن است و برنامه های تلویزیونی، یکی از وسیع ترین گستره های مخاطب را در میان رسانه های جهان به خود اختصاص داده است. در این میان، سریال های تلویزیونی، نقشی مهم در شکل گیری و یا تغییر شکل ارزش ها و ساختارهای اجتماعی در جامعه بازی می کنند. هدف مقاله حاضر، تحلیل نشانه شناختی از نحوه بازنمایی الگوهای مدرن روابط دختر و پسر در سریال های ایرانی است. بدین منظور با استفاده از روش نشانه شناسی، پنج سریال ایرانی پربیننده در سال های اخیر (1390 1385) بررسی شد. یافته ها نشان می دهند که در این سریال ها با دو گونه از بازنمایی روابط مدرن در مناسبت های دختر و پسر «روابط عاشقانه» و «روابط ضدعاشقانه» رو به رو می شویم؛ در سال های اخیر، رسانه به تدریج از بازنمایی روابط عاشقانه به سمت بازنمایی روابط ضدعاشقانه تغییر وضعیت داده است؛ شکلی از رابطه که در آن همیشه با عنصری از فریب یکی علیه دیگری همراه است.

امروزه رسانه ها به مثابه نظام مرکزی اعصاب جامعه عمل می کنند و هر خبر منفی یا مثبت، به طور بالقوه قادر است بیم و امیدی در دل مخاطبان و کنشگران اجتماعی بیافریند. هدف این مقاله، تشریح نظریه چارچوب بندی در حوزه تأثیر خبر در رسانه هاست. تا نگاهی تقریباً جامع در خصوص چارچوب بندی و پژوهش های مرتبط با آن تبیین شود. در واقع چارچوب بندی در ارتباطات به معنای انتخاب برخی جنبه های یک واقعیت درک شده و برجسته کردن آنها در یک متن ارتباطی است. مقاله حاضر که به روش اسنادی انجام گرفته، بر مدل فرایندی چهارگانه چارچوب سازی، تعیین چارچوب، تأثیرات سطح فردی چارچوب بندی و چارچوب های رسانه ای متمرکز شده است. در حقیقت، طبقه بندی چارچوب ها به عام و خاص نیز میتواند مقایسه داده های به دست آمده از پژوهشهای مختلف را که از چارچوب های مشابه استفاده کردهاند، امکان پذیر سازد. با وجود ابهامات نظریه چارچوب بندی، این نظریه از طیف وسیعی از پژوهشها – کمی و کیفی- حمایت می کند.