اشتیاق سازگار جبری

تاکنون تحقیقات گسترده ای درباره میزان تأثیرگذاری باورهای معلّمان زبان دوم بر عملکرد آموزشی آنها انجام شده است. شواهد ارائه شده نشان می دهد که لزوماً ارتباطی میان عملکرد حرفه ای معلّمان و باورهای آنها وجود ندارد. ما در این پژوهش کوشیده ایم تا مطابقت یا عدم مطابقت نمود شناختی با نمود رفتاری باورهای آموزشی معلّمان زبان انگلیسی و میزان تأثیر اشتیاق معلّمان بر رابطه این دو را بررسی کنیم. 72 معلّم زن و مرد، شرکت کنندگان اصلی تحقیق حاضر بودند. از میان این افراد، چهار گروه برای بررسی مطابقت یا عدم مطابقت باورها با عملکرد حرفه ای آنان انتخاب شدند. دو گروه از این معلّمان در کار خود سطح بالا و دو گروه دیگر سطح پایینی از اشتیاق سازگار و اشتیاق جبری داشتند. دو جلسه از کلاس های هر معلّم به عنوان نمونه مورد مشاهده قرار گرفت. مقایسه گرو ه ها نشان داد که اگرچه هردو گروه اهمّیّت، نسبتاً، یکسانی برای باورهای آموزشی قائل بودند، تطابق میان باورها و عملکرد حرفه ای، صرفاً، در کلاس معلّمانی مشاهده شد که دارای اشتیاق سازگار و یا اشتیاق جبری بالا بودند. بر اساس یافته های این مقاله، می توان به این نتیجه رسید که عامل اشتیاق، نقش مهمی در به کارگیری باورهای آموزشی گزارش شده توسط معلّمان زبان در کنش کلاسی آنها دارد.