تامین مالی جمعی سهامی

عدم تقارن اطلاعاتی میان صاحبان طرح ها و سرمایه گذاران، مشکل متداول در تمام سرمایه گذاری هاست ولی این مشکل در تامین مالی جمعی سهامی بگونه بارزتری ظهور می کند چراکه سرمایه گذاران بالقوه در تامین مالی جمعی سهامی، عموما سرمایه گذاران غیرحرفه ای هستند و زمان و تجربه کافی برای بررسی موشکافانه ی طرح هایECF ندارند و به همین جهت، بر اساس علائم و سیگنال های دریافتی نسبت به کیفیت طرح ها و نهایتا مشارکت/عدم مشارکت در آنها تصمیم گیری می کنند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی جامع این سیگنال ها و منابع ارسال آنها و نیز سنجش میزان تاثیرگذاری آنهاست. پژوهش حاضر پژوهشی آمیخته است که در آن، داده های پژوهش کیفی، به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و با روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفتند. بخش کمی که بخش اصلی پژوهش است، به صورت توصیفی پیمایشی انجام شد و داده های آن با تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم مورد تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده ، سه منبع ارسال سیگنال ها، به ترتیب میزان تاثیرگذاری شامل: پلتفرمECF، اشخاص ثالث و مجریان طرح، در برانگیختن سرمایه گذاران به مشارکت نقش دارند و برای هر یک از منابع، چهار سیگنال موثر شناسایی شد.