آشفتگی های هیجانی

با توجه به تاثیرات مخرب شیوع بیماری های عفونی واگیردار مانند کووید-19 و بحران اجتماعی ناشی از آن بر سلامت جسم و روان، پژوهش پیش رو با هدف پیش بینی آشفتگی های هیجانی براساس سبک های دفاعی و راهبردهای مقابله ای در رویارویی با اپیدمی کووید-19 به انجام رسیده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن مشتمل بر کلیه افراد 15 تا 50 ساله ساکن استان اردبیل در نیمه ی دوم سال 1399 بود که از بین این جامعه، با استفاده از جدول مورگان 403 نفر به شیوه هدفمند انتخاب شده و پرسشنامه سبک های مقابله ای در رویارویی با اپیدمی کووید-19، پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) و پرسشنامه سبک های دفاعی (DSQ) را تکمیل نمودند. داده های به دست آمده با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مولفه های آشفتگی هیجانی (افسردگی، اضطراب و استرس) با سبک دفاعی رشدیافته و راهبردهای مقابله کارآمد کووید-19، رابطه منفی و با سبک دفاعی رشدنایافته و راهبردهای مقابله ناکارآمد کووید-19 رابطه مثبت دارد اما بین مولفه های آشفتگی هیجانی و سبک دفاعی روان آزرده رابطه معناداری یافت نشد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که 30 درصد واریانس افسردگی، 24 درصد واریانس اضطراب و 27 درصد واریانس استرس به متغیرهای پیش بین تبیین می شود. بنابراین یافته های این پژوهش نشان داد که سبک های دفاعی و راهبردهای مقابله از عوامل موثر در بروز آشفتگی هیجانی هنگام رویارویی با اپیدمی کووید- 19 است که استفاده از این نتایج می تواند با کاهش آسیب پذیری در مقابل کووید-19، به بهبود کیفیت زندگی مردم و سلامت جامعه کمک نماید.

با توجه به اینکه بیماری قلبی یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است که تحت تأثیر آشفتگی های هیجانی قرار دارد، تعدیل این هیجان ها در بهبودی وضعیت بیمار نقش اساسی دارد، هدف از این پژوهش بررسی اثر مداخله چندبعدی معنوی بر کورتیزول بزاقی، ادراک بیماری و آشفتگی های روان شناختی بیماران جراحی بای پس عروق کرونری بود. مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و طرح پیش آزمون−پس آزمون با پیگیری یک ماهه و سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش بیمارانی بودند که جراحی پیوند عروق کرونر داشتند و به مرکز بازتوانی بیمارستان قلب تهران مراجعه کردند. سی نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه  قرار گرفتند. ابزار این پژوهش پرسشنامه 21DASS−، کیت کورتیزول بزاقی و ادراک بیماری IPQ−R بود. گروه آزمایش طی ده جلسه 90 دقیقه ای در معرض متغیر مستقل (مداخله چندبعدی معنوی) قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که بین میانگین مقیاس های پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، ادراک بیماری (168/211F=، 001/0>p)، کورتیزول بزاقی (436/89F=، 001/0>p)، استرس (196/251 F=،001/0>p)، اضطراب (896/209F=، 001/0>p) و افسردگی (042/143F=، 001/0>p) تفاوت معنا داری بین گروه آزمایش و گروه کنترل وجود دارد؛ بنابراین با توجه به نتایج پژوهش می توان ادعا کرد که مداخله چندبعدی معنوی بر کورتیزول بزاقی، ادراک بیماری و آشفتگی های روان شناختی بیماران مؤثر بوده است.