شبکه های مهاجرت

مهاجرت ممکن است جهت رهایی از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و یا سیاسی مبدأ به دلایل گوناگون دوام یافته به شکل یک چرخه مهاجرتهای بعدی را سبب گردد. این امر سبب افزایش منافع حاصل از مهاجرت وکاهش هزینه های آن می گردد. تحقیق حاضر دسته ای از مهاجران روستای رامشه (توابع شهرستان اصفهان) ساکن در تهران را مطالعه کرده و در پی آن است تا علل تمرکز و شکل گیری این شبکه مهاجرت را در تهران بررسی کند. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و از تکنیک پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد تمرکز این مهاجران در تهران به دلیل حفظ روابط قوی و مستحکم بین مهاجران است که این امر برخاسته از روابط خویشاوندی، فعالیتهای مشابه و نهادهای غیر رسمی مهاجران در تهران است. فعالیت در یک رشته خاص (مواد پلاستیک) سبب شده تا این مهاجران در سه نقطه نزدیک به هم گردآیند و در زمینه های اجتماعی و اقتصادی روابطی قوی داشته باشند. از جمله این روابط می توان به ارتباط گسترده این مهاجران با مبدأ و مراجعات به صورت ماهانه، فصلی و سالانه به مبدأ، شرکت در مراسم های جشن و عزاداری های سایر مهاجرین و روستا، شرکت در مراسم مذهبی حسینیه، مشارکت در انجمن خیریه میثاق، کمک به سایر مهاجرین در یافتن شغل و کمک به اسکان آنها در مقصد و همچنین ازدواج های درون شبکه ای که سبب استحکام هر چه بیشتر روابط آنها گردیده است، اشاره کرد. مجموعه این عوامل سبب شده است تا این دسته از مهاجران از حدود یک قرن از ورود خود به تهران همچنان روابط خود با زادگاه و سایر مهاجران راحفظ کنند.