دوجانبه گرایی فردی

این روزها بسیاری از محققان این ایده را می پذیرند که دوجانبه گرایی سازمانی- توانایی بهره برداری از منابع موجود همزمان کاوش اطلاعات جدید - کلید بقای سازمانی است. هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر مکانیسم های هماهنگی رسمی و غیر رسمی در دوجانبه گرایی فردی با بررسی تجربی بین 114 شرکت دانش بنیان درحوزه الکترونیک است. درحوزه مکانیسم های رسمی میزان قدرت تصمیم گیری فردی و رسمیت وظیفه مورد ارزیابی قرار گرفت. یک آنالیز شبکه اجتماعی برای اندازه گیری سه مکانیسم غیر رسمی، پیوستگی شبکه، ناهمگنی و غیررسمی بودن روابط شبکه انجام شد. هر دوی تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی برای تایید ساختارها مورد استفاده قرار گرفت. روابط فرضیه ها براساس آنالیز رگرسیون سلسله مراتبی تست شدند. نتایج نشان داد که دو فرضیه اصلی می تواند تایید شود. یک رابطه U معکوس بین رسمی سازی کار و دوجانبه گرایی فردی یافت شد. این مطالعه در سطح فردی انجام شده و نتایج آن قابل تعمیم ، بررسی و استفاده در سطوح سازمانی می باشد.

در این پژوهش تأثیر دوجانبه گرایی فردی بر عملکرد سطح بالای کارکنان کادر درمان دانشگاه علوم پزشکی مورد بررسی قرار گرفت. منظور از عملکرد سطح بالای کارکنان شامل سه بعد اصلی عملکرد تیمی، کارایی و اثربخشی دپارتمان است. ابعاد پنهان دوجانبه گرایی شامل اکتشاف و انتفاع است. مطالعات گذشته در حوزه دوجانبه گرایی بیشتر در سطوح سازمانی انجام شده است، اما در پژوهش حاضر سعی بر مطالعه تأثیر دوجانبه گرایی در سطح افراد دارد. در این پژوهش ما به طورکلی به بررسی ارتباط بین دوجانبه گرایی فردی و عملکرد کارکنان پرداختیم. و درصدد پاسخ به این سؤال برآمدیم که آیا دوجانبه گرایی فردی روی عملکرد، کارایی و اثربخشی واحدهای سازمانی تأثیر می گذارد. برای پاسخ به سؤالات تحقیق با ارسال و جمع آوری 260 پرسشنامه الکترونیکی بین کادر درمان دانشگاه علوم پزشکی و با استفاده از روش آماری معادلات ساختاری بر مبنای روش حداقل مربعات جزئی فرضیات پژوهش مورد آزمایش و تجزیه وتحلیل قرار گرفت و درنهایت مشخص شد دوجانبه گرایی فردی تأثیر مثبتی بر عملکرد کارکنان دارد و همچنین رابطه معنی داری بین دوجانبه گرایی فردی و کارایی و اثربخشی دپارتمان وجود دارد.