مقیاس آمیختگی فکر - شکل

هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی و ویژگی های روانسنجی فرم کوتاه مقیاس آمیختگی فکر–شکل در دانشجویان بود. در این مطالعه همبستگی 204 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و فرم کوتاه مقیاس آمیختگی فکر- شکل (TSF) (کوئیلو و همکاران، ۲۰۱۳)، پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی (BICI) (لیتلتون و همکاران، 2005) و پرسشنامه شکل بدن C8 (BSQ-8C) (ولش و همکاران، 2012) را تکمیل نمودند. برای تعیین روایی از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. برای تعیین پایایی از سه روش آلفای کرونباخ، ضریب گاتمن و تنصیف اسپیرمن- بروان استفاده شد. نتایج نشان داد که مقیاس از ساختاری چهار عاملی برخوردار است که 77/62 درصد واریانس را تبیین میکند. تحلیل عاملی تأییدی نیز این ساختار را تأیید کرد (07/0=RMSEA). روایی همگرا با پرسشنامه شکل بدن C8 0.68 و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی 40/0 و همچنین پایایی به روش آلفای کرونباخ، ضریب گاتمن و تنصیف اسپیرمن- بروان برای این مقیاس به ترتیب برابر با 91/0، 94/0 و 94/0 محاسبه شد. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که نسخه فارسی فرم کوتاه مقیاس آمیختگی فکر-شکل برای مطالعه در جامعه دانشجویان از خصوصیات روانسنجی قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری معتبر پژوهش های روانشناختی و مطالعات بالینی استفاده کرد.