شکست کسب و کارها

هدف: این مقاله قصد دارد مهم ترین عواملی را که باعث شکست رستوران های زنجیره ای در بحران کووید-19 می شود، با رویکرد مبتنی بر منابع شناسایی و اولویت بندی کند تا بتوانند تصویری روشن از این عوامل برای عبور از چالش های این بحران داشته باشند. روش: روش این پژوهش از نوع آمیخته و جامعه آماری این پژوهش رستوران های زنجیره ای هستند که در مرحله اول که به صورت کیفی انجام شده است، پس از بررسی مقاله های گذشته و شناسایی تعدادی عوامل، برای صحت سنجی آنها و یافتن عوامل دیگر با خبرگان مصاحبه صورت گرفت، خبرگان به صورت هدفمند از میان مدیران و مشاوران رستوران ها انتخاب شدند و عوامل شناسایی شده در سه گروه مدیریت، فرهنگ و منابع دسته بندی شدند، با استفاده از آزمون t میانگین عوامل به دست آمد و در مرحله دوم که به صورت کمی انجام شده است، با طراحی پرسش نامه با استفاده از روش بهترین- بدترین مقایسه زوجی بین شاخص ها انجام و عوامل رتبه بندی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که عامل عدم انعطاف پذیری به عنوان زیرمجموعه فرهنگ با وزن 0/155 در درجه اول اهمیت قرار دارد، پس از آن عامل عدم بهره وری با وزن 0/140 به عنوان زیرمجموعه مدیریت و در نهایت عامل کاهش سرمایه گذاری با وزن 0/042 به عنوان زیرمجموعه منابع قرار دارند.

یکی از راه هایی که می توان با استفاده از آن به بهره گیری مناسب از فرصت های سرمایه گذاری و تخصیص بهتر منابع کمک کرد، پیش بینی درماندگی مالی است. از این رو، گزارش های حسابرسی و افشاییات آن ها نقش مهمی در پیش بینی ورشکستگی و درماندگی مالی شرکت ها ایفا می نمایند. ارزیابی اثربخشی گزارش های حسابرسی در شناسایی شرکت های ورشکسته و مقایسه ی آن با توان پیش بینی ورشکستگی توسط متغیرهای مالی می تواند مفید باشد. در این پژوهش به بررسی اثر افشاییات گزارش حسابرس بر شکست کسب و کارها در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1393 تا 1398 پرداخته شده است. برای بررسی این موضوع، افشائیات گزارش حسابرس متغیرمستقل و شکست کسب و کار متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد محتوای افشائیات گزارش حسابرس بر شکست کسب وکار تاثیر گذار است؛ به علاوه فاکتورهای داخلی و خارجی مرتبط با افشائیات گزارش حسابرس بر پیش بینی شکست کسب وکار تاثیرمی گذارند.