مطالب مرتبط با کلیدواژه

سازمان فضایی مسکن


۱.

بررسی تأثیر سبک زندگی بر سازمان فضایی خانه های روستای تاریخی-توریستی نمونه موردی: روستای کندوان از توابع استان آذربایجان شرقی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: شیوه زندگی سازمان فضایی مسکن معماری صخره ای روستای کندوان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۰۱ تعداد دانلود : ۱۴۳
سبک زندگی اصطلاحی است که در بطن خود مؤلفه های زیستی، اجتماعی-فرهنگی و معیشتی را می پروراند و تأثیرات عمیقی در الگوهای زندگی افراد جامعه می گذارد. یکی از مصادیق تجلی سبک زندگی، کیفیت فضای سکونت و سازمان فضایی است که به تبع آن معماری خانه تحت تأثیر قرار می گیرد. هدف اصلی پژوهش، بررسی اثر شیوه زندگی ساکنین محلی در عرصه معماری مسکن روستای کندوان در سه گروه کران های سنتی، کران های سنتی- معاصر و خانه های نوساز است؛ بنابراین این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است. پژوهش در دو سطح کتابخانه ای و میدانی انجام پذیرفت. در بخش میدانی، با منازل و ابعاد زندگی فردی و اجتماعی روستائیان، اطلاعات موردنیاز کسب شده است. نتایج پژوهش نشان داد که فضاهای زیستی و قدیمی روستای کندوان در جوابگویی به عملکردها شکل گرفته و تمامی فعالیت های تولیدی - معیشتی در کنار سایر فعالیت های زیستی و فرهنگی در فضای کران ها به فعلیت رسیده است. همچنین با نظر به تغییرات فرهنگی پیش آمده و توجه به مشاغل جدید چون گردشگری، فضاهای عملکردی کران ها از کارکردهای سابق فاصله گرفته و به فضاهای زیستی ساده مبدل شده است که سنخیت چندانی با رسوم و آداب محلی و معماری بومی ندارد. علاوه بر این ها، یافته ها نشان داد، تغییراتی این چنینی به دلیل موج معاصرسازی و مدیریت ناصحیح آسیب هایی گاه جبران ناپذیر بر معماری و بافت وارد ساخته است؛ بنابراین پیشنهاد می شود با توجه به شهرت روستای کندوان، ویژگی های کالبدی و عملکردی کران ها جهت احیاء و به کارگیری ظرفیت های محیطی و انسانی مدنظر قرار گیرد.
۲.

تدوین دستور زبان طراحی قلمروهای فضایی مسکن به منظور بهبود تعامل اعضای خانواده(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: قلمروی فردی قلمروی جمعی تعامل بین فردی خانواده سازمان فضایی مسکن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۱ تعداد دانلود : ۱۵۳
آسایش خانواده و فراهم آمدن امکان ارتباط و تعامل مناسب اعضای خانواده با یکدیگر و حتی با سایر نزدیکان، نیازمند طراحی مناسب سازمان فضایی مسکن می باشد. با توجه به نیازهای متفاوت هر کدام از اعضای خانواده در هر سن و موقعیت، فضاهای مسکن باید به گونه ای طراحی گردند تا علاوه بر پاسخ گویی به نیازهای جسمی و روانی هر یک از اعضاء، مانع ارتباط مناسب آن ها نیز نگردد زیرا بی توجهی به این مقوله، سبب تقویت فردگرایی و وارد آمدن صدمات جبران ناپذیری به بنیاد خانواده خواهد شد. با در نظر گرفتن نقش معماری به عنوان زمینه ساز شکل گیری نوع خاصی از رفتارها، هدف تحقیق، ارائه نحوه طراحی معماری به گونه ای می باشد که طی آن، نه تنها فضای کالبدی مسکن به عنوان مانعی در مسیر تعاملات بین فردی خانواده عمل نکرده، بلکه به عنوان زمینه ساز شکل گیری تعاملات خانواده نیز مطرح گردد. جهت نیل به این هدف، داده های حاصل از متون و پرسش نامه های باز تهیه شده به روش کیفی_ تحلیل محتوی متن_ مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. در نهایت دستور زبان طراحی قلمروهای فضایی مسکن به منظور بهبود تعامل اعضای خانواده در حوزه های طراحی قلمروهای فردی، قلمروهای جمعی، فضاهای ارتباطی و مفاصل و هم چنین موقعیت قلمروها نسبت به یکدیگر و نسبت به ساختار کلی مسکن مورد مطالعه و تدوین قرار گرفت.