ترمینال کانتینری

با توجه به ماهیت علت و معلولی بخش حمل ونقل دریایی و تأثیر متقابل متغیرها در این بخش و نیز پیچیدگی های حاکم بر آن لازم است تا به کمک ابزارهایی، سیاست های اتخاذ شده در این بخش مورد آزمون قرار گیرد. دغدغه موردنظر در این مقاله پیش بینی عملکرد ترمینال کانتینری از حیث تعداد کانتینر تخلیه و بارگیری شده، زمان کل حضور کشتی از زمان ورود به لنگرگاه تا خروج از بندر و در صد اشغال اسکله ترمینال کانتینری می باشد. در این تحقیق، مدل پویای عملکرد ترمینال کانتینر بنادر، با استفاده از روش پویای سیستم ها ارائه شده است. اعتبار مدل پیشنهادی با استفاده از داده های تاریخی 1384 تا 1394 بندر شهید رجایی مورد تائید قرارگرفته است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با افزایش 1 دستگاه گنتری کرین تعداد کل کانتینرهای جابه جا شده 5/12% افزایش و متوسط زمان کشتی 30% کاهش می یابد. با سرمایه گذاری و ساخت یک اسکله تعداد کل تخلیه/ بارگیری 4% افزایش و متوسط زمان کشتی 37% کاهش می یابد. درحالی که با ساخت 1 اسکله و همچنین افزایش یک دستگاه گنتری کرین تعداد کل تخلیه/ بارگیری 37% افزایش و زمان کشتی 45% کاهش می یابد. مدل پیشنهادی کمک می نماید که مدیران، از اثرات تصمیمات و سیاست های خود در طراحی و توسعه آینده ترمینال های کانتینری و نتایج آن ها تصویر روشنی داشته باشند.