گسترش اعتباری

حسابداری برای پاسخگویی به نیازهای بشر ایجادشده و در طول تاریخ روش ها و استانداردهای مورداستفاده آن متناسب بازمان و نیاز جامعه در حال تغییر بوده است.از مهم ترین مواردی که محققین در حوزه حسابداری توجه ویژه ای داشته اند پیش بینی آشفتگی و بحران های مالی شرکت ها بوده است. به همین دلیل طی سالیان اخیر الگوها و مدل های بسیاری جهت سنجش اعتباری معرفی شده است که با کمک داده های حسابداری از بروز آشفتگی های مالی جلوگیری کرده و بنوایند گسترش اعتباری را پیش بینی کند اما باید توجه کنیم که در کدام مورد از کدام مدل استفاده کنیم و در زمان استفاده از هر الگو از چه پارامترهایی جهت سنجش گسترش اعتباری استفاده کنیم بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی نحوه تأثیر مدل ها و الگوهای حسابداری بر سنجش گسترش اعتباری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار می باشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، پیمایشی اکتشافی می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ابتدای سال ۱۳۹۳ تا انتهای سال ۱۳۹۸هست. از جامعه آماری ۱۲۲ شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند.. نتایج نشان داد نقدینگی، سودآوری، اهرم مالی، کارایی، جریان وجه نقد و اندازه شرکت بر گسترش اعتباری تأثیر دارد.