سندروم استرس داخلی درشت نی

هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکرد حسی و حرکتی در دوندگان دختر با و بدون سندروم استرس داخلی درشت نی بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقایسه ای بود. تعداد 50 نفر دختر دونده استقامتی با دامنه سنی 20 تا30 سال در دو گروه 25 نفری سندروم استرس داخلی درشت نی و سالم قرار گرفتند. از معیار یاتس برای تشخیص آسیب و برای عملکرد حسی و عملکرد حرکتی به ترتیب از اندازه گیری حس وضعیت مفصل زانو و مچ پا و آزمون غربالگری عملکردی استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد که در زیرمقیاس ها و نمره کلی آزمون FMS و حس وضعیت مفصل بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد(0/05>P) و افراد مبتلا به سندروم استرس داخلی درشت نی دارای خطای بیشتری در بازسازی زاویه هدف می باشند . بنابراین توصیه می شود افراد ورزشکار دونده استقامت دارای سندروم استرس داخلی درشت نی در برنامه تمرینات ورزشی مرتبط با ضعف هایی که داشتند توجه داشته باشند.