الگوی دولت گرا

پژوهش حاضر با هدف بررسی چگونگی شکل گیری وضعیت موجود حکمرانی نظام آموزش عالی ایران (دولت گرا و متمرکز) از طریق فرایند وابستگی به مسیر بعد از انقلاب اسلامی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه ای بود و با استفاده از رویکرد کیفی و بهره گیری از راهبرد تحلیل تاریخی به بررسی پدیده مدّ نظر اقدام شد. شیوه گردآوری داده ها در پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای بود؛ بدین صورت که اسناد و مدارک علمی مربوط به چگونگی اداره کردن دولت و نظام آموزش عالی در بازه زمانی بعد از انقلاب اسلامی بررسی شد. یافته ها: بررسی سازوکارهای بازتولید در فرایند وابستگی به مسیر نشان داد یک توالی خودتقویت کننده، شامل 1. وقوع انقلاب اسلامی، جنگ و اتخاذ رویکرد دولت گرا، 2. شکست سیاستهای مربوط به اصلاحات ساختاری و 3. ضعف در انسجام و اجرای قوانین مربوط به خودمختاری دانشگاهها، موجبات شکل گیری حکمرانی دولت گرا در نظام آموزش عالی ایران را فراهم کرده است. نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت انقلاب اسلامی و وقوع جنگ تحمیلی به عنوان دو بزنگاه اساسی، موجب شکل گیری حکمرانی دولت گرا و متمرکز در نظام آموزش عالی کشور شده اند و با شکست سیاستهای مربوط به اصلاحات ساختاری و اجرای ناقص قوانین مربوط به خودمختاری دانشگاهی نیز این نوع حکمرانی تقویت شده است؛ به طوری که اکنون برگشت از آن به آسانی ممکن نیست.

در این تحقیق به تحلیل محتوایی اسناد مرتبط با برنامه های پنج گانه توسعه با توجه به مقوله های الگوهای حکمرانی آموزش عالی پرداخته شده است. هدف این تحقیق مشخص کردن میزان توجه به مقوله های اصلی و زیر مقوله های مرتبط با هر یک از الگوهای سه گانه حکمرانی آموزش عالی است. جامعه آماری این تحقیق برنامه های پنج گانه توسعه کشور و اسناد پشتیبان آن ها است. نمونه تحقیق نیز دربرگیرنده کل جامعه آماری است. معیار توصیف الگوهای سه گانه حکمرانی آموزش عالی بود. واحد تحلیل در این مطالعه، هرکدام از برنامه های توسعه و اسناد پشتیبان آن ها بود و واحد ضبط عبارت ها، گزاره ها، جمله ها و کلمات است که دربرگیرنده مضامین و مفاهیم مرتبط با مقوله ها و زیر مقوله های الگوهای مختلف حکمرانی آموزش عالی است. روش پژوهش، تحلیل محتوای کمی است. در این مقاله از طریق تلفیق دیدگاه های مرتبط با الگوهای حکمرانی آموزش عالی، سه الگوی عمده در نظر گرفته شده است که عبارت از الگوی دولت گرا، الگوی بازار محور و الگوی مبتنی بر خود حکمرانی دانشگاهیان (الگوی هومبولتی) است. در این تحقیق هرکدام از قوانین برنامه های پنج گانه توسعه کشور و اسناد پشتیبان آن ها با توجه به مقوله ها و زیر مقوله های الگوهای سه گانه حکمرانی به تفکیک موردبررسی و تحلیل محتوایی قرارگرفته است. نتایج به دست آمده بدین شرح است که در برنامه اول الگوی دولت گرا، در برنامه دوم الگوی دولت گرا و بازار محور، در برنامه سوم و چهارم الگوی هومبولتی و در برنامه پنجم مقوله ها و زیر مقوله های الگوی بازار گرا از کمیت بیشتری برخوردار است.