رسمی سازی

هدف این تحقیق، روشن نمودن تأثیر بررسی تأثیر روابط بین قابلیت های ارزشی سازمانی و عملکردهای استراتژیک بر رشد کسب و کار های خانگی بوده است. تحقیق حاضر بر اساس هدف کاربردی و از لحاظ شیوه جمع آوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق بررسی کسب و کار های خانگی موجود در صنایع خانگی در شهر تهران بوده و تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان 80 نفر می باشد. برای تعیین رابطه متغیرها و آزمون فرضیات، از نرم افزارهای SPSS و SMARTPLS2 و برای ارزیابی مدل مفهومی از مدل معادلات ساختاری بهره گرفته شده است. برای جمع آوری داده های مورد نیاز در تحقیق، هم از مطالعات کتابخانه ای و هم میدانی استفاده خواهد شد. در بخش مطالعه کتابخانه ای، برای جمع آوری اطلاعات مربوط به ادبیات نظری و پیشینه پژوهش از کتاب ها و مقالات فارسی و انگلیسی به روز استفاده خواهد شد و در بخش مطالعات میدانی، برای جمع آوری داده ای مورد نیاز از مصاحبه و پرسشنامه مقایسات زوجی که روایی آن مورد تأیید استاد راهنما می باشد استفاده خواهد شد یافته های تحقیق حاکی از تأثیر مثبت عملکرد و قابلیت های استراتژیک بر رشد کسب و کارهای خانگی و تأثیر مثبت قابلیت های ارزشی بر رشد کسب و کارهای خانگی با میانجی گری رسمی سازی در کسب و کارهای خانگی می باشد و فرضیه تأثیر مستقیم قابلیت ارزشی بر رشد کسب و کارهای خانگی تأیید نگردید.

درباره چگونگی تأثیرگذاری مدیران در توانمندسازی گروهی مطالب بسیاری گفته یا نوشته شده است اما در مورد اینکه سازمانها به منظور تأثیرگذاری در توانمندسازی چه می کنند، اطلاعات چندانی در دسترس نیست. مؤلفان با استفاده از گروه های برگرفته از 94 شرکت، که از فناوری برتر برخوردارند، نشان دادند که وقتی اختیار تصمیم گیری به صورت نزولی صورت می گیرد، حتی زمانی که مستقیماً به گروه ها واگذار نمی شود، تمرکززدایی سازمانی، توانمندسازی گروهی را توسعه می بخشد. تحقیقات پیشین هم دیدگاهی مثبت از رسمی سازی ارائه کرده اند و هم دیدگاهی منفی. این مطالعه نشان داده است که رسمی سازی، فرایندهای سازمانی توانمندسازی گروهی را از طریق کاهش ناپایداری در داخل شرکت توسعه می بخشد درحالی که رسمی سازی مشاغل و نقشها، تأثیر تمرکززدایی را تعدیل می کند و سطح توانمندسازی گروهی را با پایین آوردن انعطاف پذیری گروه ها در بهره برداری از تمرکززدایی کاهش می دهد. این نتایج حاکی از اهمیت ساختار سازمانی به عنوان عنصری مقدم بر توانمندسازی است و بر تأثیرات متقابل انواع مختلف رسمی سازی تأکید دارد.

رشد فقر و حاشیه نشینی در اثر توسعه نامتوازن منطقه ای از مهم ترین مشکلات شهرنشینی در کشور در طول پنج دهه گذشته بوده است و دولت به علت مشکلاتی که در زمینه تأمین اعتبار با آن گریبان گیر است، فاقد توانایی لازم برای مداخله حداکثری در این مسئله است. رویکردهای جدید نیز مداخله از بالا به پایین دولت را در این زمینه نادرست می دانند و بر لزوم مشارکت اجتماعی و اقتصادی ساکنین در این محدوده ها در فرایند بازآفرینی و توانمندسازی، تأکید دارند. در این مقاله در راستای مولدسازی دارایی ها در محله فرحزاد با محوریت شهرداری تهران، رویکردهای توانمندسازی، وام خرد، تأمین امنیت تصرف و رسمی سازی دارایی ها برای استخراج راهبردها، سیاست ها و اقدامات پیشنهادی بررسی شده است. اطلاعات موردنیاز برای این پژوهش از طریق پرسش نامه جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS و آنالیز SWOT تجزیه وتحلیل شد. براساس یافته های این مقاله، غیررسمی بودن سکونتگاه ها و مهارت اندک و مشاغل غیررسمی، اصلی ترین موانع مولدسازی دارایی های ساکنین هستند. در این راستا، استفاده از راهبرد وقف 99 ساله زمین، توسعه مشاغل با اولویت رستوران داری و تفریحات با توجه به وجود بسترهای مناسب گردشگری محله، ایجاد بازارچه های فروش حمایتی با توجه به وجود ذخایر مناسب زمین های شهری برای توسعه و حمایت از مشاغل حرفه ای، استفاده از پتانسیل نهادهای خیریه و مردم نهاد و نهادهای محلی ازجمله شورایاری و سرای محله، برای آموزش فنی و حرفه ای مشاغل، تشکیل تعاونی های شغلی و اعتمادسازی و آگاهی بخشی درباره فرایندهای وام دهی خرد، استفاده از قراردادهای اجاره به شرط تملیک تجهیزات کسب وکار برای رفع تهدید استفاده غیرهدفمند از وام خرد، توصیه می شود.