شرکت زاگرس جنوبی

بهره برداری کارآمد و اثربخش از سرمایه های دانشی، یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی سازمان های امروزی است و تلاش برای خلق نسل جدید سازمان ها تحت عنوان «سازمان های هوشمند»، از ضرور ت های الزام آور عصر دانایی تلقی می گردد . هدف اصلی پژوهش حاضر، ارائه الگوی هوشمندی سازمانی در منطقه عملیاتی بهره برداری گازی ناروکنگان بود . روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از حیث جمع آوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی است. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از مدل های هوشمندی سازمانی راج و سانتی (2001)، ماتسودا (1992)، هلال (2000) و آلبرخت (2003) و مصاحبه بود. جامعه آماری پژوهش، 57 نفر از رؤسا و سرپرستان آشنا به مباحث مدیریتی و مبانی نظری تحقیق در منطقه عملیاتی بهره برداری گازی ناروکنگان بود که از بین آنها 35 نفر که با موضوع پژوهش آشنایی و تسلط بیشتری داشتند به روش نمونه گیری هدف مند به عنوان نمونه آماری انتخاب شد ند . یافته های پژوهش حاکی از آن بود که مدل نهایی هوشمندی سازمانی در منطقه عملیاتی ناروکنگان، دربرگیرنده مؤلفه های اهمیت و استفاده از دانش، تمرکز بر تیم های خودگردان، ساختار سازمانی، تمرکز بر فناوری اطلاعات، ارتباط سازمانی و اتحاد و توافق در قالب متغیر هوشمندی ساختاری و مؤلفه های تعلق و اعتقاد به پیشرفت در کارکنان، حافظه سازمانی، قابلیت های فردی، قابلیت های اجتماعی، شناخت سازمانی و رفتار رهبران و مدیران در قالب متغیر هوشمندی انسانی است .