نقطه دید

این پژوهش باهدف تحلیل تصاویر لوحه های کتاب ریاضی اول دبستان از لحاظ تناسب زاویه دید و نمای دوری و نزدیکی با ویژگی های رشدی دانش آموزان اجرا شد. روش پژوهش بر اساس تحلیل محتوای مقوله ای بود. مجموع لوحه های کتاب ریاضی اول دبستان به عنوان جامعه پژوهش ارزیابی شد. نتایج نشان داد که از لحاظ زاویه دید عمودی، 40، 32 و 28 درصد لوحه ها به ترتیب دارای زاویه دید روبه رو، روبه پائین و تلفیقی بودند. از لحاظ زاویه دید محور افقی، 52 درصد لوحه های تمام رخ، 36 درصد لوحه ها زاویه دید دوسوم رخ، 8 درصد زاویه دید تلفیقی و 4 درصد زاویه دید تلفیقی داشتند. از لحاظ نمای دوری و نزدیکی، 36 درصد لوحه ها دارای نمای دور متوسط، 24 درصد نمای دور،16 درصد نمای متوسط و 12 درصد نمای متوسط نزدیک بودند. نتیجه اینکه تصاویر برخی لوحه ها کتاب ریاضی اول دبستان با ویژگی های رشدی دانش آموزان تناسب نداردو به بازنگری بیشتری نیاز دارد. .

این مقاله بر آن است تا مفهوم روایت اعتمادناپذیر را که بیشتر در حوزه ادبیات مورد مطالعه بوده است، در سینما بررسی نماید و چگونگی کارکرد راوی اعتمادناپذیر را از منظر نظریه شناخت در سینما طرح کند. بدین منظور، تلاش شده است بررسی شود چگونه خالق روایت سینمایی، در قالب کنش ها، گفتارها، نمودهای بیرونی و رفتاری، نشانه های محیطی و تصویری-صوتی، حس و حال فضا و شخصیت پردازی، روایت (راوی) سینمایی اعتمادناپذیر را ترسیم می کند و مخاطب با توجه به نشانه های موجود در اثر و چگونگی پیشبرد روایت، درجات گوناگونی از اشراف به جهان روایت پیدا می کند. بنابراین، این پژوهش پس از تبیین رویکرد شناختی پژوهشگرانی چون دیوید بوردول، نوئل کرول، گرگوری کوری و توربن گرودال در مطالعات سینمایی، و با تمرکز به رویکرد شناختی بوردول، علاوه بر مرور دسته بندی های پژوهشگران درباره انواع روایت اعتمادناپذیر، مدل تحلیلی هنسن را از چگونگی کارکرد روایت اعتمادناپذیر در سینما بررسی می نماید و نتیجه می گیرد که نظر به دخالت نوآوری در آفرینش روایت های تازه و امکان پیدایش گونه های جدید در هر نوع هنری، الگوهای گوناگون روایت و از جمله روایت اعتمادناپذیر، چارچوبی محدود و از پیش تعیین شده نداشته، با گذشت زمان و ارائه روایت های جدید ممکن است اشکال تازه ای از آن نیز ساخته شوند.