تجارب دانشگاهی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه تجارب دانشگاهی با دستاوردهای تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان فارس بود. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بود که به روش مقطعی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سال آخر(1400 نفر)مشغول به تحصیل در نیمسال دوم سال تحصیلی 95-94 در دانشگاه فرهنگیان استان فارس بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت و رشته تحصیلی تعداد 302 نفر طبق جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه تجربیات دانشجویان دانشکده (CSEQ)بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، رگرسیون چندگانه، ضریب همبستگی و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که هر سه بعد تجارب دانشجویان شامل، ادراک از کیفیت تلاش دانشجو، انسجام اجتماعی و کیفیت محیط به ترتیب پیش بینی کننده معنادار دستاوردهای دانشگاهی آنان می باشد؛ درضمن بر اساس جنسیت، وضعیت تاهل و محل سکونت تفاوت بین دستاوردهای تحصیلی آنها معنی دار نیست؛ اما بر حسب رشته تحصیلی، محل تحصیل و عملکرد تحصیلی، قدرت ابعاد تجارب دانشجویان در پیش بینی دستاوردهای آنان متفاوت است. با توجه به نتایج حاصل شده، ایجاد شرایط و امکانات آموزشی و پژوهشی مطلوب در جهت رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های دانشجویان دانشگاه فرهنگیان امری ضروری می باشد.

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش بازسازی شناختی در اصلاح سبک های اسنادی دانش آموزان دبیرستانی انجام شده است. روشِ این مطالعه نیمه آزمایشیْ طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماریْ کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه در شهر اصفهان بودند که نمونه ها به صورت تصادفی، خوشه ای و مرحله ای انتخاب شدند و حجم نمونه سی تن از دانش آموزانی بودند که سبک اسنادی منفی غربال گری داشتند و به صورت تصادفی در دو گروه پانزده نفریِ آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. در طی هشت جلسه نوددقیقه ای به گروه آزمایشی، آموزش بازسازی شناختی دادند و آن ها را با پرسشنامه سبک اسنادی آزمودند و ارزیابی کردند. آن گاه داده های آماری را با استفاده از روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل کردند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد تفاوت معناداری میان میانگین گروه کنترل و آزمایش وجود دارد (0005/0p<) و میزان اندازه اثر آن 47درصد از کل واریانس را تبیین کرد. بنابراین، نگارندگان این مقاله به این نتیجه رسیدند که آموزش بازسازی شناختیْ باعث افزایش اسنادهای مثبت و کاهش اسنادهای منفی شده است.

هدف پژوهش حاضر، تدوین یک مدل معادلات ساختاری برای سنجش روابط مستقیم و غیر مستقیم خردمندی بر اساس مولفه های تجارب دانشگاهی با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان دانشگاه تهران بود. روش پژوهش حاضر در حوزه طرح های توصیفی – همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دختر و پسر شاغل به تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی ارشد و دکتری دانشگاه تهران در سال 99-1398 تشکیل می دادند که به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. حجم نمونه بر اساس حداقل آزمودنی مورد نیاز به ازای متغیرهای آشکار در مدل، تعداد ۳۵۷ نفر بود. روش نمونه-گیری، خوشه ای چند مرحله ای تصادفی بود. به منظور گردآوری داده ها و اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های خردمندی اشمیت و همکاران (2012)، تجارب دانشگاهی پیس و کووه (2002) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-23 و AMOS-22 صورت گرفت. ارزیابی مدل پژوهش با استفاده از شاخص های برازش مدل معادلات ساختاری و با تکنیک تحلیل مسیر صورت گرفت. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که تجارب دانشگاهی قادر به پیش بینی مستقیم خردمندی بوده و دارای اثر مستقیم و معنادار می باشد. تعیین معناداری اثر غیر مستقیم نیز حاکی از آن است که انعطاف پذیری شناختی نقش میانجی گری داشته و سهم واسطه گری آن بین متغیرها به صورت کامل است. در نتیجه داده ها با مدل پژوهش برازش مناسبی داشته است.