روش تدریس ترکیبی - مشارکتی

پژوهش حاضر با هدف، مقایسه اثربخشی روش تدریس ترکیبی – مشارکتی فعال با روش سخنرانی در هنرجویان رشته حسابداری صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از؛ 60 نفر از هنرجویان دختر پایه دوازدهم هنرستان امام رضا (ع) ناحیه1 شیراز در سال تحصیلی 99 – 98 که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع شبه تجربی بوده که یک کلاس به عنوان گروه آزمایش (30 نفر) و یک کلاس به عنوان گروه کنترل (30 نفر) انتخاب شدند. قبل از شروع، از هر دو کلاس پیش آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته به عمل آمد، سپس گروه کنترل، پنج جلسه به شیوه سخنرانی تحت آموزش قرار گرفت در حالی که گروه آزمایش به شیوه ترکیبی – مشارکتی فعال آموزش دیدند. در انتها از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و با نتایج پیش آزمون توسط نرم افزار SPSS و آزمون های t مستقل و وابسته مورد مقایسه قرار گرفت. با توجه به تحلیل های آماری انجام شده نتایج حاکی از این است که روش تدریس ترکیبی مشارکتی فعال نسبت به روش سخنرانی تاثیر معناداری بر میزان یادگیری داشته و اثر بخش تر است.