پاداش مدیرعامل

هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر قدرت مدیر عامل بر گزارش عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت: با در نظر گرفتن نقش تعدیل کننده پاداش مدیرعامل نسبت به بازده سهامداران در شرکت های تولیدی پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران به همراه ارائه پیشنهادات کاربردی می باشد. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر بر حسب هدف از نوع تحقیقات کاربردی است. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و روش شناسی پژوهش از نوع پس رویدادی است. برای آزمون فرضیه ها، از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. اطلاعات اخذ شده در رابطه با متغیرهای تحقیق وارد صفحه گسترده اکسل شده و سپس با استفاده از نرم افزارهای EViews و Stata تحلیل شدند. جامعه آماری این پژوهش به روش حذف سیستماتیک از میان تمام شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1390 تا 1398 می باشد. یافته های و نتایج پژوهش: در خصوص فرضیه نخست نتایج نشان داد که مقدار آماره، F برابر 20.781 Prob محاسبه شده برای آماره F مدل کمتر از سطح خطای 5 درصد بوده ومعنادار می باشد. معناداری آماره F نشان دهنده معناداری کل مدل است. ضریب متغیر قدرت مدیرعامل برابر 0.171- وبا توجه به سطح خطای مورد پذیرش 0.003 که کمتر از پنج درصد است، معنی دار می باشد؛ که نشان می دهد بین قدرت مدیر عامل و افشای مسئولیت اجتماعی شرکت ارتباط منفی وجود دارد. در خصوص فرضیه نخست دوم نیز نتایج نشان داد که مقدار آماره، F برابر 19.988 Probمحاسبه شده برای آماره F مدل کمتر از سطح خطای 5 درصد بوده ومعنادار می باشد. معناداری آماره F نشان دهنده معناداری کل مدل است. ضریب متغیر قدرت مدیرعامل*پاداش برابر 0.131- وبا توجه به سطح خطای مورد پذیرش 0.013 که کمتر از پنج درصد است، معنی دار می باشد که نشان می دهد قدرت مدیرعامل و افشای مسئولیت اجتماعی شرکت از طریق ارتباط پاداش مدیر عامل با بازده کل سهامداران تعدیل می شود.

هدف پژوهش: بررسی تأثیر پاداش مدیرعامل و ذخایر مازاد وجه نقد بر ریسک پذیری بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری این پژوهش از میان بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1390 تا 1400 می باشد. به منظور بررسی صحت فرضیه های پژوهش، از رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده های ترکیبی با اثراث ثابت و از نرم افزار ایویوز 11 استفاده شده است.یافته های پژوهش: نتایج فرضیه های پژوهش نشان داد که که پاداش مدیرعامل بر ریسک پذیری بانک، تاثیر معنادار و مثبتی دارد. همچنین، ذخایر مازاد وجه نقد بر ریسک پذیری بانک ها تاثیر معنادار و منفی دارد.بحث و نتیجه گیری: اعطای اختیارات سهام در قالب پاداش به مدیرعامل، رفتارهای ریسک پذیرتری را در بانک ها ایجاد می کند و استفاده از ابزارها و سیاست های پولی در دسترس بانک مرکزی را آسان تر می نماید. به زعم پژوهشگر، سیاست های پولی موجود برای بانک مرکزی می تواند مکانیسم مؤثری برای مهار مخاطرات اخلاقی ریسک پذیری در بانک ها فراهم کند که باعث رونق وام دهی و از بین رفتن حباب های قیمت دارایی ها می شود. همچنین، اثرات ذخایر مازاد بر ریسک پذیری بانک ها با تغییر نرخ های سیاست پولی بانک مرکزی معکوس می شود. دسترسی به نقدینگی فراوان منبع اصلی ریسک اعتباری است و تاثیرگذاری ذخایر اضافی بر ریسک پذیری، مشروط به تغییرات سیاست پولی بانک مرکزی در ایران است.