عامل عمومی شخصیت

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ساختار سلسله مراتبی شخصیّت با استفاده از پرسش نامه پنج عاملی نئو(NEO-FFI) بود. این پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی و جامعه آماری آن شامل همسران ساکن در شهر اصفهان بود. از جامعه، نمونه ای به حجم 522 نفر(261 زوج) به صورت در دسترس انتخاب و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه پنج عاملی نئو(NEO-FFI) استفاده شد. برای بررسی ساختار عاملی NEO-FFIتحلیل عاملی تأییدی با بهره گیری از نرم افزار Amos18 انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که NEO-FFIاز پایایی و روایی مقبولی برخوردار است. بررسی مدل اندازه گیری نشان داد پنج عامل بزرگ شخصیّت به دو عامل و سپس به یک عامل بزرگ شخصیّت منتهی می شوند. اولین عامل مرتبه دوم، یعنی ثبات، شامل وجدان گرایی، ثبات هیجانی، و توافق پذیری است. دومین عامل مرتبه دوم، یعنی انعطاف، شامل برون گرایی و تجربه گرایی است. GFP 61% واریانس ثبات، و 94% واریانس انعطاف را تبیین می کند. به طور کلی GFPدر رأس ساختار سلسله مراتبی شخصیّت قرار دارد.

هدف: این پژوهش به دنبال بررسی تأثیر عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی بر کیفیت رابطه زناشویی بود. روش: جامعه این پژوهش شامل زوج های شهر اصفهان بود که حداقل یک سال از ازدواج آنها گذشته و در طی یک سال اخیر با رویدادهای استرس زا مواجه نشده بودند. از این جامعه، نمونه ای با حجم 522 نفر (261 زوج) به روش نمونه گیری سهل الوصول انتخاب شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو (NEO-FFI)، پرسشنامه تجدیدنظرشده تجارب در روابط نزدیک (ECR-R)، و پرسشنامه کیفیت ابعاد رابطه ادراک شده (PRQC) استفاده شد. روش های آماری مورد استفاده شامل آمار توصیفی و تحلیل استنباطی به روش مدل سازی معادله ساختاری بود. یافته ها: یافته ها نشان داد تأثیر مجزا و مرتبط عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی بر کیفیت رابطه زناشویی معنادار است. عامل عمومی شخصیت باعث افزایش، و اضطراب و اجتناب دلبستگی باعث کاهش کیفیت رابطه زناشویی می شود. همچنین تأثیر ابعاد دلبستگی بیشتر از عامل عمومی شخصیت به دست آمده و از بین ابعاد دلبستگی، تأثیر اجتناب دلبستگی بر کیفیت ابعاد رابطه زناشویی قوی تر بود. نتیجه گیری: به طور کلی در تبیین کیفیت رابطه زناشویی، عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی دارای سهم ویژه ای بوده و باید عملکرد هر دو همزمان مورد توجه قرار گیرد.