ارزشیابی کیفی-توصیفی

این پژوهش به منظور بازنمایی پیامدهای طرح ارزشیابی توصیفی  در مقطع ابتدایی، 15 نفر از معلمان مجری این طرح را به عنوان افراد نمونه پژوهش انتخاب نموده و در اجرای پژوهش از روش زیست نگاری بهره گرفته است. نتایج این پژوهش حاکی از این است که این طرح در ارتباط با روش تدریس، معلم، دانش آموز و محتوای آموزشی، نسبت به روش سنتی از پیامدهای مثبتی برخوردار بوده و آثار مثبتی در حوزه اخلاق  به دنبال دارد و سازوکارهایی نیز در پیدایش این آثار مثبت دخیل می باشد که در متن مقاله به آن ها پرداخته شده است، علاوه بر این، طرح مذکور با پیامدهای منفی نیز روبرو هست که  عواملی از قبیل حجم کتب درسی، عدم آگاهی کافی معلمان و اولیاء نسبت به این طرح و کمبود وقت کلاس، در شکل گیری این پیامدهای منفی  خالی از تأثیر نیست.  

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مرتبط با رضایت معلمان از نظام ارزشیابی کیفی-توصیفی در مدارس ابتدایی ناحیه دو شهر زنجان انجام گرفته است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش جمع آوری داده ها از نوع توصیفی-همبستگی و از نظر ماهیت داده ها کمی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شاغل در ناحیه دو زنجان در سال تحصیلی 96-95 بودند که از بین آن ها 259 نفر نمونه آماری از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بود که پس از تأیید روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصین امر میزان پایایی آن برای متغیرهای مستقل و وابسته به ترتیب 972. و 958. به دست آمد. با تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی و استنباطی یافته های پژوهش نشان دادند که میزان رضایت معلمان ابتدایی ناحیه دو زنجان از نظام ارزشیابی توصیفی در سطح متوسط قرار دارد. هم چنین نتایج نشان دهنده ی وجود همبستگی مثبت و افزاینده بین عوامل مدیریتی، روانی و آموزشی بود. از بین عوامل سه گانه فوق به ترتیب عوامل مدیریتی و عوامل روانی بیش ترین توان پیش بینی رضایت معلمان را داشتند، ولی عوامل آموزشی توان پیش بینی رضایت معلمان از طرح ارزشیابی توصیفی را نداشت.