رویکرد توسعه پایدار

پیچیدگی و گستردگی مفهوم توسعه پایدار ایجاب می کند که با ابزار برنامه ریزی بتوان ارتباط بهینه ای میان تمام ابعاد توسعه ایجاد نمود و کلیه اصول پایداری را برآورده ساخت. در این پژوهش، با بررسی ادبیات موضوع و الگوهای سایر کشورها، مدل فرایندی برنامه ریزی توسعه پایدار به دست می آید. با بررسی 30 شرکت تابعه صنعت نفت ایران در مورد برنامه ریزی با رویکرد توسعه پایدار نتایج پژوهش نشان می دهد که ارزشیابی به عمل آمده با شش گام اصلی (فرایند آغازین برنامه ریزی، فرایند مشارکت دادن ذی نفعان، فرایند تهیه پیش نویس برنامه، فرایند تدوین چشم انداز، فرایند تهیه چارچوب نتایج، و فرایند برنامه ریزی برای اجرا)، و چهارده گام فرعی (تشکیل هسته اصلی برنامه ریزی، تهیه برنامه کاری، تهیه دستورالعمل ها، تعیین ذی نفعان برنامه ریزی، شناسایی مشکلات به تفکیک جغرافیا، شناسایی مشکلات مرتبط با موضوع توسعه پایدار، تعیین ذی نفعان توسعه پایدار، تعیین منابع حل مشکلات، تدوین چشم انداز، تدوین اهداف، تدوین خروجی ها، تدوین شاخص ها، تعیین منابع اجرای برنامه، و تخصیص مسئولیت ها) در سطح به نسبت خوبی است و تنها نیازمند بهبود در دو فرایند فرعی تدوین شاخص ها و تعیین مسئولیت های اجرایی است.

تحقیق حاضر به ارائه الگوی حکمرانی سبز با رویکرد توسعه پایدار در نظام سلامت (مورد مطالعه؛ دانشگاه علوم پزشکی کرمان ) پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ هدف از نوع تحلیلی و از نظر فرآیند جزو تحقیقات کیفی و روش جمع آوری و تحلیل داده ها جزو نظریه داده بنیاد (گرندد تئوری) می باشد. در این پژوهش پس از بررسی مبانی نظری و تحقیقات پیشین، ابتدا اقدام به مصاحبه با 12 نفر از خبرگان و صاحب نظران شده است. سپس تحلیل داده ها و استخراج مقوله ها، مفاهیم مرتبط و کد های معنایی به منظور پاسخ به سؤالات تحقیق توسط نرم افزار مکس کیودا (2020) انجام شد و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. یافته های تحقیق نشان داد سه مولفه ی «تولیت متوازن و یکپارچه»، «ارائه خدمات» و «منابع مالی» به عنوان عوامل علی؛ «محیط قانونی»، «محیط سیاسی»، «محیط فرهنگی و اجتماعی» و «فناوری» به عنوان عوامل زمینه ای؛ «سیاست های دولت» و «مدیریت تغییر» به عنوان عوامل مداخله گر؛ «امور حاکمیت سبز»، «امور قراردادی» و «امور مشارکتی» به عنوان راهبرد ها و « ایجاد هم راستایی بین اهداف، خط مشی ها و ساختار و فرهنگ در بخش سلامت»، «ارتقای سلامت اداری و زیست محیطی» و «پویایی و تطبیق با تغییرات و تحولات در نظام سلامت» به عنوان پیامد ها شناسایی شدند.