سازمان دهی رفتاری- هیجانی

پژوهش ﺣﺎﺿﺮ ﺑا هدف مقایسه توانایی های شناختی، حل مسئله/ برنامه ریزی و سازمان دهی رفتاری – هیجانی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری با مشخصه خواندن و عادی انجام شد. روش این پژوهش از نوع تحقیقات علی- مقایسه ای بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر دوره ی ابتدایی تبریز در سال تحصیلی 98-97 بود. نمونه پژوهش شامل 30 دانش آموز پسر دارای اختلال یادگیری با مشخصه خواندن و 30 دانش آموز بدون اختلال از پایه سوم بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از آزمون عصب – روانشناختی کانرز (2004) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تفاوت بین دانش آموزان دارای اختلال خواندن و عادی در حل مسئله/برنامه ریزی و پردازش شناختی معنادار ( p< 0/01 ) بود و تفاوت ها در متغیر سازمان دهی رفتاری/هیجانی معنادار ( p> 0/01 ) نبود. براین اساس می توان نتیجه گیری کرد که دانش آموزان دارای اختلال خواندن در حل مسئله/برنامه ریزی و پردازش شناختی ضعیف تر از دانش آموزان عادی هستند و می توان با مداخله در این حوزه ها به بهبود اختلال خواندن کمک کرد.