کسب وکارهای دانش بنیان

هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخص های آموزش کارآفرینی کسب وکارهای دانش بنیان در شتاب دهنده های مستقر در مراکز رشد دانشگاهی بوده است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و توسعه ای بود و از حیث روش اجرا از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی بود و جزء پژوهش های کیفی محسوب می شد. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصان، خبرگان و کارشناسان حوزه آموزش و کارآفرینی و کسب وکار و کسب وکار دانش بنیان و صاحب نظران و متخصصان شتاب دهنده ها در مراکز دانش بنیان شهر تهران بود. از بین این افراد تعداد 32 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. این پژوهش در سال 1398 انجام شده است. گردآوری داده ها در این پژوهش به روش کتابخانه ای و میدانی انجام گرفت. در بخش میدانی، از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. این پرسشنامه شامل 5 سؤال بود. تجزیه وتحلیل داده ها در پژوهش حاضر، به روش دلفی فازی انجام شد و شاخص های آموزش کارآفرینی با روش تحلیل عاملی موردسنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد سه عامل تأثیرگذار شامل عوامل ساختاری، عوامل توسعه ای، عوامل رفتاری و نظام مالی، با عنوان مهم ترین عوامل اثرگذار بر آموزش کارآفرینی کسب وکارهای دانش بنیان در شتاب دهنده های مستقر در مراکز رشد دانشگاهی معرفی شده است. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برای آموزش کارآفرینی مناسب، باید تجهیزات را به روز کرده و از آموزش های مختلف و محتوای ساده بر اساس نیاز کارکنان استفاده کرد. همچنین مراکز رشد دانشگاهی، ساختار خود را بر اساس نیاز و عدم قطعیت های محیطی تغییر دهند.