مسئولیت اجتماعی راهبردی

مسئولیت اجتماعی، تعهد شرکت ها برای اقداماتی است که علاوه بر تامین منافع شرکت، موجبات بهبود رفاه جامعه را نیز فراهم می آورد. بر این اساس، مسئولیت اجتماعی یک تعهد است که شرکت باید در قبال آن پاسخگو باشد؛ به عبارتی، شرکت ها مسئول هستند که از آلوده کردن محیط زیست، اعمال تبعیض در امور استخدامی، بی توجهی به تامین نیازهای کارکنان، تولید کردن محصولات زیان آور و نظایر آن که به سلامت جامعه لطمه می زنند، بپرهیزند. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه مسئولیت اجتماعی راهبردی با عملکرد مالی و ضریب واکنش سود شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور داده های 109 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره 7 ساله از 1389 تا 1396 بررسی شد. برای سنجش مسئولیت اجتماعی راهبردی از شاخص کارول (1979) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد مسئولیت اجتماعی شرکت ها بر ضریب واکنش سود، تأثیر مثبت دارد. همچنین، مسئولیت اجتماعی شرکت ها بر نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام تأثیر معنی داری ندارد، اما بر بازده دارایی ها تأثیر مثبت دارد.

نظارت بر توانگری مالی شرکت های بیمه از اهم وظایف بیمه مرکزی بوده است. با تدوین آیین نامه 69، جهت حفظ حقوق بیمه گذاران به صورت دوره زمانی، توانگری مالی بر مبنای سرمایه مبتنی برریسک شرکت های بیمه در پنج سطح مورد بررسی است؛ با توجه به قرارگرفتن شرکت های بیمه در سطح کمتر از یک، آن ها موظف می باشند، برنامه ترمیم مالی خود را برای سه سال مالی آتی تهیه و جهت رسیدگی به بیمه مرکزی ارائه دهد. هدف از این پژوهش، بررسی وجود رابطه بین انعطاف پذیری مالی و جریان های نقدآزاد با توانگری مالی برمبنای سرمایه مبتنی برریسک درشرکت های بیمه است. بر این اساس، قابلیت اجرایی بودن آیین نامه مذکور و توانمندی شرکت های بیمه با انعطاف پذیری مالی و جریان های نقدآزاد در مواجه با شرایط غیرقابل پیش بینی و غیرمترقبه در دوره زمانی بین سال های 1393 تا 1397 مورد بررسی قرار گرفت. گردآوری داده ها به صورت سرشماری و با استفاده از روش استنتاج توصیفی است و برای تجزیه و تحلیل نتایج فرضیه های پژوهش، از مقایسه میانگین ها و تحلیل همبستگی استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر وجود رابطه معنی دار و معکوس (منفی) بین انعطاف پذیری مالی با توانگری مالی بر مبنای سرمایه مبتنی برریسک می باشد. همچنین، نتایج حاکی از وجود رابطه معنی دار و مستقیم (مثبت) بین جریان های نقد آزاد با توانگری مالی بر مبنای سرمایه مبتنی برریسک در شرکت های بیمه می باشد.