آنتروپومتریک

موضوع: مطالعات حاکی از ان است که علاوه بر مهارت های فنی و تاکتیکی، شاخص های Iنتروپومتریک و ترکیب بدنی، از مهم ترین عوامل بهبود عملکرد والیبالیست ها است. اهدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان ترکیب بدنی و قد با عملکرد ورزشی در والیبالیست های دختر بود. روش تحقیق: در این پژوهش مقطعی، 16 نفر از والیبالیست های دختر نیمه حرفه ای که سابقه بازی در لیگ تهران را داشتند به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه دموگرافیک جمع آوری و ثبت شد. سپس به منظور بررسی عملکرد ورزشی از ازمودنی ها تست پرش سارجنت در 3 مرحله گرفته و بهترین رکورد ثبت شد. سپس قد و ترکیب بدنی به ترتیب به وسیله نوار سنج دیواری و دستگاه بادی کامپوزیشن مدل Omron (BF511) در شرایط 3 ساعت ناشتایی اندازه گیری و ثبت شدند. تجزیه و تحلیل اماری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS ورژن 21 صورت گرفت. دستاوردهای مقاله: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اماری داده ها بیانگر ارتباط مستقیم میان توان انفجاری پایین تنه ورزشی با قد (P<0/005)و توده عضلانی (P<0/002) و ارتباط معکوس با چربی زیر پوستی (P<0/005)بود، در حالی که میان BMI و توان انفجاری ارتباط معناداری مشاهده نشد(P 0.344). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از تحقیق میتوان بیان کرد که توده عضلانی و قد از مهم ترین ویژگی های ترکیب بدنی و انتروپومتریک در والیبالیست های دختر است که شانس رسیدن به موفقیت ورزشی را افزایش می دهد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های آنتروپومتریکی با آسیب های شایع دانش آموزان دونده شهرستان بجنورد بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بوده که داده های آن به صورت میدانی و اندازه گیری های کمی جمع آوری شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دوندگان دانش آموز دختر در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل دادند که 60 نفر از آن ها که در رشته های سرعت (30نفر)، نیمه استقامت (15 نفر) و استقامت (15 نفر) فعالیت داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت اندازه گیری و جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اسماعیلی و همکاران (1393)، متر نواری، ترازو دیجیتال، کولیس، گونیامتر و همچنین از خط کش استفاده شد. برای بررسی نحوه توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنف استفاده شد. در این بین با توجه به توزیع غیرطبیعی و طبیعی متغیرهای مختلف از آزمون های خی دو و  ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS21 استفاده شد (p<0/05). نتایج نشان داد که بین وزن با پلانتارفاشییت و سن با تاندونیت آشیل در دوندگان ارتباط معنی داری وجود دارد. از سوی دیگر بین طول ران با کشیدگی همسترینگ نیز ارتباط معنی داری مشاهده شد. ولی بین سایر ابعاد آنتروپومتریک با آسیب های دوندگان ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری می شود مربیان و معلمان ورزش دانش آموزان دونده را از ابعاد آنتروپومتریک و همچنین آسیب های شایع در ورزشکاران دونده، آگاه کنند و برای تمرین اصولی و صحیح و پیشگیری از آسیب، دانش آموزان را با کارگاه های آموزشی توجیه کنند