نسبت پرداخت سود سهام

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر ریسک پذیری بانکها، هزینه فرصت (نسبت کفایت سرمایه) و قیمت سهام (ارزش فعلی عایدات انتظاری بانک)، بر نسبت پرداخت سود سهام است. با استفاده از نمونه ای متشکل از 18 بانک دارای مجوز فعالیت از بانک مرکزی، در دوره زمانی 7 ساله (1393-1387)، بررسی سؤالات پژوهش بررسی شدند. هر یک از فرضیه های تحقیق با به کارگیری روش رگرسیون خطی چند متغیره و داده های "ترکیبی/تلفیقی" مورد آزمون قرار گرفته اند. نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از آن است که بین معیار معکوس ریسک پذیری و هزینه فرصت (نسبت کفایت سرمایه) با نسبت پرداخت سود سهام رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. این نتایج تأیید کننده این دیدگاه است که با کاهش ریسک پذیری و نسبت کفایت سرمایه بانک، سود سهام پرداختی بانک بر اساس معیارهای مختلف (سود سهام پرداختی به ارزش بازار، سود سهام پرداختی به ارزش دفتری، سود سهام پرداختی به درآمد سهام)، به طور چشمگیری کاهش می یابد. ولیکن بین ارزش فعلی عایدات انتظاری بانک و معیار های مختلف نسبت پرداخت سود سهام رابطه معکوس ولی معنادار نبوده است. به بیان دیگر، سود سهام پرداختی بانکها مستقل از ارزش فعلی عایدات انتظاری است. در نتیجه با افزایش ارزش فعلی عایدات انتظاری، سود سهام پرداختی بانک بر اساس معیارهای مختلف، تحت تأثیر قرار نمی گیرد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی بوده و روش پژوهش آن از نوع «علّی» یا «پس رویدادی» است. این نوع روش، برای انجام پژوهش هایی به کار می رود که در صدد بررسی علت یا علل روابط معینی است که در گذشته روی داده و به اتمام رسیده است.

تحقیق حاضر به بررسی عوامل تعیین کننده نسبت پرداخت سود سهام همچنین مقایسه قدرت پیش بینی شبکه های عصبی و مدل رگرسیون حداقل مربعات به منظور برآورد نسبت پرداخت سود سهام می پردازد. هدف این تحقیق شناسایی و تبیین عوامل تعیین کننده نسبت پرداخت سود سهام، ارزیابی درجه اهمیت این عوامل و ارائه یک مدل توصیفی از عوامل تعیین کننده نسبت پرداخت سود سهام می باشد. از میان تئوری ها و نظریه های متفاوتی که از سوی محققین حوزه مالی در خصوص سود تقسیمی ارائه شده است در این تحقیق نظریه های علامت دهی، نمایندگی و سود سهام باقیمانده مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این نظریه ها ابتدا متغیرهای جایگزین تعیین و سپس اطلاعات لازم برای 133 شرکت گردآوری گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش های آماری مبتنی بر ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه و شبکه های عصبی مصنوعی استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میان نسبت پرداخت سود سهام و متغیرهای نسبت پرداخت سود سهام سال قبل، پراکندگی مالکیت و جریان نقد آزاد رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. مقایسه بین مدل های رگرسیون و شبکه عصبی نشان دهنده پیش بینی دقیق تر نسبت پرداخت سود سهام با استفاده از مدل شبکه عصبی می باشد. همچنین در ساختار 1-13-7 شبکه عصبی مدلی که دارای نرخ یادگیری 15/0 و اندازه حرکت 9/0 است نشان می دهد که رشد درآمد، نسبت پرداخت سود سهام سال قبل و پراکندگی مالکیت مهمترین عوامل تعیین کننده نسبت پرداخت سود سهام می باشند.