بحران ابولا

هدف از این مقاله، افزودن نظریه آشوب و نظریه یادگیری سازمانی برای بررسی اینکه آیا سازمانهای دولتی در یک نظم جدید تکامل می یابند یا دانش تازه به دست آمده را در مواقع یک بحران بسیار پیچیده بهداشت عمومی نهادینه می کنند، است. طراحی / روش شناسی / رویکرد طراحی پژوهش از نتایج حاصل از نظرسنجی انجام شده برای 200 مقام مسئول مدیریت اضطراری و بهداشت عمومی در کلانشهر دالاس-فورت ورث استفاده می کند. یافته ها یافته های این مقاله نشان می دهد که نهادهای دولتی بیشتر از طریق هماهنگی متخصصان، دسترسی به اطلاعات با کیفیت و مشارکت در ارتباطات روزانه، یادگیری سازمانی را نشان می دهند. رهبری با گسترش دانش از طریق سیستم و نه توسعه روالهای عملیاتی استاندارد جدید (همانطور که توسط تئوری آشوب و تکامل همراه است) همراه بود. محدودیت ها / پیامدهای تحقیق با توجه به نمونه هدفمند مدیریت اورژانس و مسئولان بهداشت عمومی شاغل در کلانشهر دالاس-فورت ورث محدودیت هایی در این مطالعه وجود دارد. پیامدهای عملی نویسندگان دریافتند که سازمان های عمومی که می آموزند چگونه با اتکا به ساختار، رهبری و فرهنگ، به رویدادهای بی سابقه پاسخ دهند، تصمیم گیرندگان را به اطلاعات معتبری که در نتیجه یادگیری سازمانی است متصل می کند. پیامدهای اجتماعی در نتیجه، مدیران دولتی باید بر ظرفیت سازمان خود برای دریافت و حفظ اطلاعات در یک بحران متمرکز شوند و به آنها اعتماد کنند. اصالت / ارزش این تحقیق به درک ما از یادگیری سازمانی در سازمانهای دولتی در شرایط کاملاً پیچیده بهداشت عمومی کمک می کند تا تصمیم گیرندگان تصمیم بگیرند که برای حمایت از جریان اطلاعات معتبر، به ساختار سازمانی و فرهنگ متکی هستند.