نیک خواهی و انصاف

اعتماد دانشجویان به استادان معرف کیفیت رابطه استاد شاگردی است و ماهیت پیوندهای بین نسلی را نشان می دهد. اعتماد یکی از مؤلفه های کلیدی سرمایه اجتماعی است که نقش بسزایی در تسهیل هم کاری، پذیرش تصمیمات و پیروی از قواعد گروهی، بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری، ارتقای سطح عملکرد تحصیلی دانشجویان و افزایش اثربخشی و کارآمدی نظام دانشگاهی دارد. هدف مقاله حاضر، بررسی تأثیر عوامل اجتماعی و روان شناختی بر اعتماد دانشجویان به استادان است. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانشجویان دانشگاه شهیدباهنر کرمان در دو مقطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد تشکیل داده اند. نمونه تحقیق برابر با 525 نفر است که با روش نمونه گیری طبقه بندی شده انتخاب شده اند. یافته ها نشان داد که رابطه معنی داری بین متغیرهای مستقل شامل تعامل استادان با دانشجویان، ارزیابی امکانات دانشگاهی، ادراک از توانایی، نیک خواهی و انصاف استادان و تمایل به اعتمادکردن (اعتماد تعمیم یافته) با متغیر وابسته وجود دارد. علاوه براین، نتایج حاکی از آن است که متغیرهای تعامل اجتماعی و ارزیابی امکانات دانشگاهی، به طور غیرمستقیم و از طریق متغیرهای میانجی توانایی، نیک خواهی و انصاف، بر متغیر وابسته تأثیر می گذارد. در نهایت، نتایج نشان داد متغیر تعامل اجتماعی در مقایسه با متغیرهای مستقل دیگر، بیشترین تأثیر مستقیم و غیرمستقیم را بر اعتماد دانشجویان به استادان دارد.