مکان های بی دفاع

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر در بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش همه اساتید دانشگاهی و مدیران برخی مکان های ورزشی خصوصی و دولتی شهر تهران بودند. ابزار پژوهش پرسش نامه پژوهشگرساخته ای بود که با توجه به نظریه پیشگیری از جرم ازطریق طراحی محیطی و نظرهای خبرگان طراحی شد. روش آماری شامل آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و همچنین فرایند تحلیل سلسله مراتبیگروهی بود. همه تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر در نرم افزارهای اس. پی. اس. اس. و سوپردسیژن انجام شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که درمجموع، هشت عامل 482/84 درصد از واریانس کل سؤال ها را در برگرفتند. نتایج رتبه بندی نشان داد که عوامل نظارتی با نمره نرمال 318/0، مهم ترین عامل برای بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری بودند. همچنین، براساس نتایج، عوامل برنامه ای-فعالیتی با نمره نرمال 271/0 و عوامل دسترسی مربوط با نمره نرمال 234/0، دیگر عوامل برای بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری بودند. افزون براین، عوامل آسایش بصری و محیطی با نمره نرمال 045/0 کم اهمیت ترین عامل در مقایسه با سایر عوامل برای بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری بود.