نگرش های مسیرشغلی بی مرز

هدف: هدف از پژوهش حاضر، زمینه یابی نگرش های مسیرشغلی بی مرز در کارکنان بود که با استفاده از پژوهش ترکیبی تبیینی از نوع مدل انتخاب شرکت کننده انجام شد. روش: جامعه آماری پژوهش، کلیه ی کارکنان شرکت های مهندسی شهر اصفهان بود. در مرحله ی کمی، 200 نفر از کارکنان به روش نمونه گیری خوشه ای و در مرحله ی کیفی، 15 نفر از کارکنان به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس نگرش های مسیرشغلی بی مرز، مقیاس شخصیت پیشتاز و مصاحبه عمیق بود. در بخش کمی پژوهش ابتدا ویژگی های روان سنجی مقیاس و ساختار عاملی آن با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی و افراد بی مرز و سنتی انتخاب شدند. در بخش کیفی، داده ها با استفاده از نظریه ی زمینه ای در سه سطح کد گذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری گزینشی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دهنده ی تایید مدل اندازه گیری دو عاملی مرتبه اول بود. بدین معنا که ذهنیت بی مرز و ترجیح تحرک سازمانی دو عامل مجزا و مستقل از یکدیگر می باشند. واکاوی داده ها در بخش تحلیل کیفی نشان داد که سازه های فردی مهمترین ساختار شکل دهنده ی نگرش های مسیرشغلی بی مرز است. این سازه ها شامل 28 مقوله در کارکنان بی مرز و 5 مقوله در کارکنان سنتی بود. نتیجه گیری: سازه های فردی، مهمترین ساختار شکل دهنده ی نگرش های مسیرشغلی بی مرز است که در غالب علل، راهبرد و پیامد قابل تبیین است.