موفقیت تجاری سازی

انتقال فناوری از آزمایشگاه به صنعت و بازار مسیری طولانی و زمانبر دارد و تجاری سازی تکمیل کننده ی بخشی از فرآیند نوآوری است. فناوری ها و محصولات بدون آن نمی توانند با موفقیت وارد بازار شوند. بنابراین بخش مهمی از چالش سازمان ها ارائه ایده ها و نوآوری ها به بازار و استفاده از آن ها در جهت سودآوری و کسب مزیت رقابتی است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازارگرایی بیش فعالانه و گرایش به کارآفرینی با نقش میانجی متغیر بازارسازی بر موفقیت تجاری سازی در محصولات دانش بنیان حوزه سلامت (دارو) انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران عامل یا بازاریابی و فروش تمام 179 شرکت تولید دارویی است. بدین منظور پرسشنامه ای طراحی شد و پس از ارزیابی تست های اطمینان ، برای نمونه آماری شامل 122 نفر از مدیران ارسال گردید. پژوهش از نظر هدف توسعه ای و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. برای تست فرضیات از الگوی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که بازارگرایی بیش فعالانه و گرایش به کارآفرینی تأثیر معنادار و مثبت بر موفقیت تجاری سازی دارند. در این میان تنها بازارسازی / ترجیحات به عنوان میانجی میان بازارگرایی بیش فعالانه و موفقیت تجاری سازی مورد قبول واقع شده است.

مطالعه کارآفرینی در قعر هرم، با چالشهای زیادی روبرو است چرا که اغلب مطالعات قعر هرم را مستثنی از مطالعات کار آفرینی در سطح جهان می کنند. مهمترین دلیل چنین امری را می توان در کم اهمیت دانستن فقر در کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی در حوزه کسب و کار دانست و باید این مناطق را مهمترین مناطق مطالعات کسب و کاری جهان ارزیابی نمود. بنابراین پیرو چنین ضرورتی است که مطالعه حاضر، بنا را بر مطالعه و سطح بندی زمینه های رشد کسب و کار کارآفرینان قعر هرم کمیته امداد امام خمینی قرار داده است. در پژوهش حاضر سعی بر آن است که با تلفیق استراتژی گرندد تئوری با مباحث تحلیل در عملیات نرم ضمن شناسایی متغیرهای دخیل به سطح بندی آنها پرداخت. فلسفه مد نظر از نوع تفسیرگرایی با رویکرد کیفی است. ارزیابی و اندازه گیری به وسیله پرسشنامه (اندازه نمونه 10 متخصص کسب و کارمبتنی بر نمونه هدفمند) صورت پذیرفت. نتایج پس از تحلیل به روش دیمتل و تحلیل ساختاری تفسیری نشان داد که مقوله شرایط کارآفرینی بعنوان مهمترین متغیر مجموعه هشت مقوله ای کسب و کار قعر هرم در کمیته امداد می باشد. این مقوله مهمترین متغیر مستقل مجموعه بوده است که به همراه متغیرهای مدیریت تسهلیگری تعاملی، سطح تعاملی تسهیلگری، مدیریت تسهلگری بعنوان متغیر مستقل مطرح شدند که نتیجه تعامل آنها شکل گیری چهار متغیر برآیندی یعنی، پیامدهای تسهلیگری، سایر عوامل موثر بر تسهلیگری، ساختار تسهیلگری، محرک های شکل گیری تسهلیگری بعنوان متغیر وابسته هستند.