مراسم عزاداری

تاریخ نگاری عاشورا، از مهم ترین عوامل ماندگاری واقعه کربلا و شهادت مظلومانه و غم بار امام حسین7 است. قرن دوم هجری قمری را باید آغاز تاریخ نگاری عاشورا به شمار آورد. قرن سوم هجری قمری نیز تاریخ نگاری عاشورا همانند دوره پیش ادامه یافت، اما اوج این تاریخ نگاری در قرن چهارم روی داد. در این شکوفایی، عوامل متعددی چون پیدایش حکومت های شیعی، برگزاری رسمی مراسم عاشورا در ایران و جهان اسلام، ظهور عالمان برجسته شیعه خصوصاً فقیهان، مرکزیت یافتن شهر قم به مثابه دولت شهری شیعی و نگارش اولین گزارش های واقعه کربلا به زبان فارسی نقش داشتند. با توجه به مطالب فوق، این پژوهش به شیوه توصیفی _ تحلیلی به عوامل رونق تاریخ نگاری عاشورا در قرن چهارم هجری می پردازد.

    امام حسین (ع) و نهضت ایشان بر مردم جهان تأثیرهای بسیاری گذاشته است و با وجود گذشت سالها از این حادثه همچنان از کربلا و نهضت و قیام خونین حسینی یاد می گردد و فجایع یزید به زشتی نام برده می شود . همچنین بسیاری از محققان و پژوهشگران در مورد احیاء مقاصد امام حسین (ع) و یارانشان کتابها و مقالات بسیار متعدد نوشته اند از جمله تحقیقاتی که در مورد نهضت امام حسین انجام شده چهار  نامه ی خانم میر حسن علی انگلیسی است که درباره رسومات و حالات مسلمانان هندوستان در مراسم عزاداری، مشاهدات خود را بیان داشته است. با توجه به تنوع و ویژگی های خاص عزاداری در مناطق و ادیان مختلف، این پژوهه به روش تحلیلی به دنبال بیان و بررسی آداب و رسوم عزاداری مردم هندوستان بر اساس مشاهدات خانم میر حسن علی بوده است. نتیجه اینکه در مشاهدات عزاداری و مراسمات مسلمانان در هندوستان بیشتر آن را  بر مکتب مسلمانان شیعه حمل کرده و در نقل حوادث کربلا و اتفاقات رخ داده، تضاد تاریخی دیده می شود.