رویکرد سیستمی بوئن

هدف: بررسی اثربخشی رویکرد سیستمی بوئن بر ارتقاء تمایزیافتگی خود و رضایت زناشویی در زنان دو قوم ترک و ترکمن در شهرستان بجنورد. روش: شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 150 نفر از زنان ترک و ترکمن مراجعه کننده به بیمارستان تأمین اجتماعی شهر بجنورد بود که در هر کدام از گروه های ترک و ترکمن 75 نفر قرار گرفتند و از این میان در هر یک از گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب 8 و 7 نفر گمارش شدند. گروه های آزمایش 8 جلسه آموزش سیستمی بوئن را دریافت کردند و به گروه های کنترل هیچ مداخله ای ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامه «رضایت زناشویی» و «تمایزیافتگی» توسّط گروه های نمونه تکمیل شد. یافته ها: آموزش سیستمی بوئن بر افزایش رضایت زناشویی و تمایزیافتگی زنان ترک و ترکمن دارای اثر معنی دار بوده است، امّا در میزان اثربخشی آن تفاوت معنی داری وجود ندارد. یافته های پژوهش مؤیّد این مهم است که آموزش رویکرد سیستمی بوئن باعث افزایش تمایزیافتگی و رضایت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل می گردد.