استراتژی ترکیبی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر نیروهای رقابتی بر عملکرد شرکت های بیمه خصوصی ایران با درنظرگرفتن نقش میانجی استراتژی های ترکیبی رقابتی صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معاونین و مدیران عالی شرکت های خصوصی فعال در صنعت بیمه به تعداد 190 نفر بوده و با توجه به تعداد محدود جامعه آماری، کل جامعه به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه 25 سؤالی محقق ساخته بوده که روایی آن به دو روش صوری و سازه و پایایی پرسش نامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ تأیید گردیده است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Amos 22 و به روش الگوسازی معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج فرضیه های تحقیق نشان داد که رقابت بین شرکت های موجود در صنعت بیمه و تهدید شرکت های تازه وارد به این حوزه بر انتخاب استراتژی های ترکیبی توسط آن شرکت ها تأثیر مثبت معناداری داشته است، اما قدرت چانه زنی مشتریان بر انتخاب استراتژی های ترکیبی رهبری هزینه و تمایز با هم تأثیر معنادار منفی دارد. همچنین نتایج فرضیه های دیگر نشان داد که نیروهای رقابتی موجود در صنعت بیمه با تأثیرگذاری معناداری که بر انتخاب نوع استراتژی های شرکت ها دارند، می توانند عملکرد آنها را تحت تأثیر قرار دهند.