انسجام و انعطاف پذیری خانواده

هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انسجام و انعطاف پذیری خانواده و سبک های فرزندپروری، با شدت استرس فرزندپروری مادران منطقه یک شهر تهران بود. روش : جامعه آماری این پژوهش شامل مادران کودکان 3 تا 6 ساله ای بود که فرزندان خود را به کودک سراهای منطقه یک تهران می سپردند. نمونه آماری از 192 نفر از این مادران تشکیل شد که به طور تصادفی از میان آنها انتخاب شدند و پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند، مقیاس انسجام و انعطاف پذیری خانواده و پرسشنامه استرس فرزندپروری مادران را تکمیل کردند. یافته ها : نتایج نشان داد که بین انسجام و انعطاف پذیری خانواده و سبک های فرزندپروری با شدت استرس فرزندپروری مادران ارتباط معنی داری وجود دارد (01/0 p< ). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که انسجام متوازن، انعطاف پذیری آشفته و فرزندپروری مستبدانه، بیشترین تأثیرگذاری را در پیش بینی استرس فرزندپروری مادران دارند. نتیجه گیری : انسجام و انعطاف پذیری خانواده و همچنین، سبک های فرزندپروری با شدت استرس فرزندپروری والدین ارتباط دارند.

تأثیر عملکرد خانواده به ویژه انسجام و انعطاف پذیری بر تنظیم عواطف فرزندان می تواند پیامدهای مهمی برای رشد روابط بعدی آن ها ازجمله روابط صمیمانه اوایل جوانی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش انسجام و انعطاف پذیری خانواده و تنظیم عواطف در پیش بینی صمیمیت اجتماعی بود. بدین منظور 216 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه الزهرا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس انسجام و انعطاف پذیری خانواده، پرسشنامه سبک عاطفی و مقیاس صمیمیت اجتماعی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که صمیمیت اجتماعی با انسجام و انعطاف پذیری خانواده و مؤلفه های تنظیم عواطف رابطه مثبت معناداری دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای انعطاف پذیری خانواده و تنظیم عواطف نقش معنی داری در پیش بینی صمیمیت اجتماعی دارند. به طورکلی، در خانواده های منسجم و انعطاف پذیر فرزندان مجهز به ابزارهای تنظیم مجدد یا متعادل کردن عواطف می شوند که این ابزارها در هدایت موفق زندگی روزمره و برقراری روابط صمیمانه با دیگران به آن ها کمک می کند.