تقلید کورکورانه

زندگی انسان همواره در طول تاریخ با رجوعِ غیرمتخصص به متخصص عجین بوده است؛ چیزی که عقل بدون واسطه به آن حکم می کند. و شرعِ مقدس نیز آن را امضا کرده است. همچنین، بزرگ ترین آفات دینداری تقلید کورکورانه است که مصیبت های بزرگی در طول تاریخ به وجود آورده است. این مقاله به روش تحلیلی توصیفی به بررسی اقسام تقلید و بیان ویژگی های صحیح و ناصحیح آن، با معیار قرآن و روایات می پردازد. از بررسی قرآن و روایات به دست می آید که مقصود از تقلیدِ ممنوع، تنها تقلید کورکورانه از محیط، و عادتِ آباء و اجداد نیست، بلکه تقلید جاهل از عالم و رجوع عامى به فقیه، بر دو قسم است: ممنوع و مشروع. عدم بلوغ فکری، شخصیت زدگی، گذشته نگری و شخصیت گرایی، علاقه شدید به نیاکان و پیشینیان، و تعصب و گروه گرایی، از عوامل و انگیزه های تقلید کورکورانه می باشد.