مراقبتی

در این مقاله نویسنده به جریان شناسی فلسفه های دین فمینیستی پرداخته تا در میان تنوع رویکردهای فلسفی و الهیاتی زنانه نگر به یک جریان مشترک دست یابد. به همین منظور دیدگاه های برخی فیلسوفان دین فمینیست مانند اندرسن، دیلی و ایریگاری، و...مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند. همچنین دیدگاه های فیلسوفانی که به طور غیرمستقیم می توانند در نگرش دینی فمینیستی تأثیر گذار باشند مانند هاردینگ، رادیک، کریستوا، لوید، باتلر، و... مورد واکاوی قرار گرفته اند. این مقاله به گونه ای اکتشافی، در میان رویکردهای مختلف فلسفی - الهیاتی زنانه نگر دست یافته که با فلسفه پویشی وایتهد و الهیات عشق تیلیش هماهنگ هستند. نویسنده این مقاله اصطلاح فرایند عشق را برای این جریان مشترک میان نظریه پردازان فمینیست به کار برده است که مبتنی بر ویژگی های روانکاوانة زنانه – مادرانه است. در این جریان شناسی معلوم شد معرفت شناسی فلسفه های زنانه نگر، خصوصیتی جمع گرایانه و دیگرمحورانه دارد و با موضوعات دینارتباطی شهودی برقرار می کند. هستی شناسی فلسفة فمینیستی دین نیز هماهنگ با خصوصیات زنانه – مادرانه، به گونه ای تولد محورانه، تعاملی و پوینده شکل گرفته و بر همین اساس قدرتی عاشقانه و مراقبتی برای خدا اثبات می کند. ویژگی فرایند عشق و مراقبت در فلسفة دین و الهیات زنانه نگر، مانع تبعیض گرایی و خودمحوری زن سالارانه می شود تا تجربة تلخ دوگانگی من/ دیگری یا مردانگی/ زنانگیسوژة دورة روشنگری تکرار نشود. همچنین براساس اصل مشترک فرایند عشق در فلسفة دین و الهیات زنانه نگر، دوگانگی عقل/ ایمان و عقل/ عشق رخت بر می بندد.

زمینه وهدف : اعمال نظارت و مراقبت مؤثر برکارکنان یکی از نکات مهمی است که فرمانده معظم کل قوا (مدظله العالی) برای به حداقل رساندن ارتکاب جرایم و تخلفات در بین کارکنان ناجا به آن اشاره و تاکید داشته اند، که این امر برکات و منافع سازمانی و فردی فراوانی در پی دارد، فرماندهان و مدیران نقش اساسی و مهمی در سالم سازی نهاد ناجا و کاهش حجم جرایم کارکنان دارند، این پژوهش با هدف شناسایی و شناخت نقش های فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی در کاهش جرایم کارکنان انجام شد، پژوهشگر در این پژوهش به دنبال آن است تا ضمن شناسایی، اولویت بندی هریک از نقش های مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای توسط فرماندهان را مورد تبین قرار دهد پژوهش کابردی حاضر از منظر روش شناختی در دسته پژوهش های کیفی و با روش نمونه گیری غیرتصادفی و به صورت هدفمند انجام و از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته برای بدست آوردن داده ها استفاده شده است در این راستا با 10 نفر از فرماندهان و مدیران خبره و با تجربه که در زمینه صیانت و پیشگیری از جرایم کارکنان دارای سابقه مدیریتی و اجرایی بودند تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه انجام شده است. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد با توجه به نقش های پیشگیرانه در بین فرماندهان و مدیران، نقش مراقبتی بیش از همه نقش ها مورد تاکید قرار گرفته است و سپس نقش ممانعتی و در نهایت کمترین تاکید بر نقش مقابله ای بوده است.

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف شناسایی و شناخت نقش فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی در کاهش جرایم کارکنان انجام شده است. پژوهشگر در این پژوهش به دنبال آن است تا ضمن شناسایی و اولویت بندی هر یک از نقش های مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای میزان تأثیر و به کارگیری آنها را توسط فرماندهان مورد تبیین قرار دهد.روش: این پژوهش از منظر روش در دسته پژوهش های آمیخته دسته مثلث سازی هم زمان یا موازی قرار دارد. در بخش کمّی، ابزار جمع آوری پژوهش پرسش نامه محقق ساخته، و پایایی بر مبنای مبانی نظری ارائه شده است؛ روایی (ظاهری و محتوایی) پرسش نامه توسط خبرگان و کارشناسان حوزه صیانت و پیشگیری مورد تأیید قرار گرفته و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن 94/0 برآورد گردیده است. جامعه مورد مطالعه شامل 125 نفر از فرماندهان و مدیران استان سمنان است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش در دسترس انتخاب شده اند. در بخش کیفی نیز روش نمونه گیری غیرتصادفی و به صورت هدفمند انجام و از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته برای به دست آوردن داده ها استفاده شده است. در این راستا با 10 نفر از فرماندهان و مدیران خبره و باتجربه و دارای سابقه مدیریتی تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه شده است.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که به کارگیری نقش های ممانعتی و مقابله ای فرماندهان و مدیران در پیشگیری از جرایم کارکنان پایین تر از حد مورد انتظار است و بیشترین نقش مؤثر در کاهش جرایم نقش مراقبتی است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد عامل اصلی ایجاد و ارتقای سطح سلامت در سازمان ها و دفع تهدیدهای درون و برون سازمانی تحت تأثیر شیوه های مدیریت فرماندهان قرار دارد، به طوری که انجام نقش پدرانه و رعایت آداب از سوی مدیر، به کارگیری کارکنان بر اساس توانمندی، الگوبودن، حضور پررنگ فرمانده در مأموریت ها، بیشترین تاثیر در کاهش جرایم کارکنان دارد.