الگوی پیش سازمان دهنده

مقدمه: در عصر کنونی، زندگی گسترده تر شده و انسان ناگزیر است جهت دستیابی و برقراری ارتباط با جوامع مختلف به یادگیری زبان مربوط به آن جوامع روی بیاورد. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش به روش الگوی پیش سازمان دهنده بر بهبود نیازهای خودتعیین گری (خودمختاری، شایستگی و ارتباط ادراک شده) و معنای تحصیل دانش آموزان سال دوم متوسطه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در درس زبان انگلیسی بود. روش کار: این پژوهش به ص ورت ش به تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از می ان دان ش آم وزان پس ر سال دوم متوسطه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان به روش تصادفی خوشه تک مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده ش دند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس نیازهای خودتعیین گری و پرسش نامه معنای تحصیل در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ نیازهای خودتعیین گری و معنای تحصیل در یادگیری زبان انگلیسی نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده کاملاً مشخص است که توجه به معنای تحصیل و نیازهای خودتعیین گری در یادگیری درس زبان انگلیسی لازم و ضروری می باشد. و همچنین یافته ها حاکی از آن بود که آموزش به روش الگوی پیش سازمان دهنده در افزایش سطح نیازهای خودتعیین گری و معنای تحصیلی اثربخش است.

پژوهش حاضر از نوع تحقیق نیمه تجربی است که به منظور مقایسه تأثیر استفاده از الگوی پیش سازمان دهنده و روش سخنرانی در افزایش یادداری و وسعت انتقال و رابطه آنها با سطح عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر کلاس چهارم ابتدایی شهر مرودشت انجام شده است. اهداف کلی در این تحقیق: تبیین روش استفاده از پیش سازمان دهنده در تدریس و توجه دادن به اهمیت و ارزش این روش، ایجاد نگرش مثبت در معلمان نسبت به استفاده از پیش سازمان دهنده ابزار مورد استفاده در این پژوهش پیام آموزشی، پیش سازمان دهنده، آزمون معلم ساخته و پرسشنامه میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان دختر کلاس دوم ابتدایی شهر مرودشت بود که در سال 85-86مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 80دانشآموخته دختر میباشد که به صورت خوشهای انتخاب و در گروههای کنترل و آزمایش جایگزین شدند. از 2گروه پیش آزمون گرفته شد. که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشته باشد. بعد از آن گروه آزمایش ابتدا تحت تأثیر پیش سازمان دهندهها و سپس پیام آموزشی قرار گرفت در حالی که گروه کنترل تنها پیام آموزشی را با استفاده از روش سخنرانی دریافت کرد. بعد از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و در طی 24روز 2آزمون تعقیبی و تأخیری از هر دو گروه به عمل آمد دادهها با استفاده از روش مقایسه میانگینها و از طریق t-testگروههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد که میان گروههای آزمایش و کنترل در 3 آزمون (پس آزمون، آزمون تعقیبی، آزمون تأخیری) تفاوت معنیدار است و افزایش یادداری و وسعت انتقال و عملکرد تحصیلی در گروه آزمایش بیش از گروه کنترل است. بنابراین بر اساس یافتههای پژوهش استفاده از الگوی پیش سازمان دهنده نسبت به روش سخنرانی یادداری مطلب و انتقال دور یادگیری و عملکرد تحصیلی دانشآموزان را افزایش میدهد