ارزیابی تأمین کننده

طی سال های اخیر، مسئله انتخاب تأمین کننده به یکی از مهم ترین ملاحظات در برقراری یک سیستم زنجیره تأمین اثربخش تبدیل شده است. بسیاری از عوامل کیفی و کمی، مانند کیفیت، قیمت، انعطاف پذیری و عملکرد تحویل، باید در تعیین تأمین کننده مناسب مورد توجه قرار گیرند؛ بنابراین انتخاب تأمین کننده یک مسئله تصمیم گیری چندشاخصه است. مدل ها و روش های متعددی برای مقابله با این مسئله توسعه یافته است. در این مطالعه، کاربرد تکنیک FRS در مسئله ارزیابی و انتخاب تأمین کننده تشریح شده است. برای محاسبه اوزان هریک از شاخص ها از روش آنتروپی شانون استفاده شده است. حسن این روش در این است که جنبه مثبت یا منفی شاخص ها، تأثیری در روش محاسبه ندارد. این مطالعه از نوع توصیفی است و در شرکت های بزرگ قطعه ساز خودرو در شهر سمنان انجام شده است. نتایج نشان می دهند که شرکت های پارمیدا، سام فر، غرب استیل و شیشه ایمنی کبیر، به ترتیب رتبه های اول تا چهارم را براساس قابلیت های رقابتی کسب کرده اند Abstract In recent years, supplier selection problem has become one of the most important issues for establishing an effective supply chain system. Many quantitative and qualitative factors such as quality, price, and flexibility and delivery performance must be considered to determine suitable supplier. Then, supplier selection is a multi-attribute decision making (MADM) problem.  Several models and techniques have been developed to deal with this problem. In this study, FRS application is described in supplieir evaluation and selection problem. The Shannon entropy method has been used to calculate the each of indicators weights. The advantage of this method is that the positive or negative indicators, does not affect the calculation method.This is a descriptive-survey study which is done in large automotive components in Semnan. The results indicate that Parmida, Samfar, Gharb Steel and Shishe Imeni Kabir companies are at the first to fourth, respectively in the ranking based on competitive capabilities. Keywords: Supply Chain; Supplier Evaluation; Multi-Attribute Decision Making.

امروزه، تعامل بلندمدت با تأمینکنندگان در زنجیره تأمین به فعالیت کلیدی سازمانها تبدیل شده است و شرکتها میکوشند به کمک آن، قابلیتهای خود را بهبود بخشند. بر همین اساس، با توجه به محدودبودن تأمینکنندگان توانمند، پیشرفتهای مستمر تکنولوژیکی و نیازهای جدید بازار، لازم است لیست کوتاه تأمینکنندگان هر سازمان گسترش یابد که فرایندی زمانبر و پرهزینه است؛ بنابراین توسعه قابلیتهای رقابتی تأمینکنندگان، راهکاری برای ایجاد منافع مشترک برای تمامی اعضا خواهد بود؛ اما جایگاه مناسب ارتقای تأمینکنندگان کجاست و مقدمه آن چیست. در این پژوهش، مدلی فرایندی به همراه نرمافزار توسعه تأمینکنندگان در حوزه پیمانکاری، با استفاده از الگوهای کیفی و مدلهای پشتیبان تصمیم، همسو با پایداری زنجیره تأمین معرفی شد. بدینمنظور در کنار عوامل رشد، الزامهای مشتری و صاحبان منافع در ابعاد زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی گنجانده شد. برای رسیدن به چنین دستاوردهایی، از روشهایی نظیر سرمایهگذاری، ارتقای اهداف کلیدی عملکرد و آموزش بهره گرفته شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، ده تأمینکننده واجد شرایط بهبود شرکت کنگلومرای پیمانکاری در حوزههای مختلف در ایران شناسایی و در هفتماه در سه بخش شناخت، توسعه و پایش، و اجرا تحلیل شد. با توجه به نتایج، اعتبار مدل و نرمافزار در پنلهای خبرگی پایش و تأیید شد. از نوآوریهای این پژوهش میتوان به پیادهسازی همزمان سه مرحله مدل در قالب مدلی یکپارچه اشاره کرد. محدودیتهای این پژوهش، چالش در جلب مشارکت تأمینکننده و اجازه ورود کارفرما به جزئیات و طولانیشدن اجرای برخی اقدامات بهبود بوده است.

هدف: یکی از مسائل مهم در تأمین تجهیزات و مدیریت قطعات یدکی صنایع نیروگاهی، ارزیابی و انتخاب تأمین کنندگان و تخصیص سفارش به آن ها است. هدف در این پژوهش، دستیابی به مدلی جامع برای رتبه بندی تأمین کنندگان، طبقه بندی قطعات، ارزیابی تأمین کنندگان و تخصیص بهینه سفارش ها است. روش شناسی پژوهش: بدین منظور در مرحله اول، شاخص های ارزیابی تأمین کنندگان، مشخص شده و با اخذ نظرات خبرگان و به کارگیری تکنیک های تحلیل سلسله مراتبی گروهی اصلاح شده و حداقل مربعات، وزن شاخص های ارزیابی، محاسبه گردید. اولویت بندی و گروه بندی قطعات با الگوبرداری از ماتریس کرالجیک انجام شده و ضریب الویت هر قطعه مشخص شد. در مرحله دوم، با استفاده از تکنیک تاپسیس، رتبه هر تأمین کننده در مورد تأمین قطعات موردنظر مشخص شد و در مرحله سوم، طراحی یک مدل ریاضی برنامه ریزی عدد صحیح صفر و یک، مدنظر قرارگرفته و با تعیین تابع هدفی که ارزش خرید را ماکزیمم نموده و محدودیت هایی که ماهیت مسئله ازلحاظ صفر و یک بودن، محدودیت بودجه و سیاست های مدیریتی را تحت پوشش دهد، کامل گردید. برای حل مدل از نرم افزار GAMS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد تعیین گروه برای هر قطعه با توجه به دو بعد ریسک تأمین و حیاتی بودن قطعه، ابزار مدیریتی مناسبی جهت مدیریت تأمین تجهیزات فراهم می سازد و استفاده از مدل برنامه ریزی عدد صحیح صفر و یک، روش مناسبی برای مسائل تخصیص سفارش ها درزمینهٔ قطعات یدکی می باشد و می تواند ساختار و اجزای تابع هدف و محدودیت ها با توجه به نوع سازمان، تغییر یابد. اصالت/ارزش افزوده علمی: تکنیک تاپسیس به نحو مناسبی وزن شاخص های ارزیابی و نظرات خبرگان در مورد تأمین کنندگان هر قطعه را ترکیب کرده و نتایج حاصل می تواند با اطمینان در طراحی مدل ریاضی، استفاده شود.