نوجوانان کم توان ذهنی

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی برافزایش شادکامی مادران دارای نوجوان کم توان ذهنی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. نمونه آماری این پژوهش را 30 نفر از مادران نوجوانان کم توان ذهنی شهر سرپل ذهاب در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل دادند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند به نحوی که در هر گروه 15 نفر قرار داشتند. گروه آزمایش، برنامه آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را در 8 جلسه دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ نوع آموزشی را دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که برنامه آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش شادکامی مادران دارای نوجوانان کم توان ذهنی اثر مثبت و معناداری داشت. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که می توان از برنامه آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی برای کاهش مشکلات ناشی از داشتن فرزند کم توان ذهنی استفاده کرد