سازمان یافتگی شخصیت

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل الگوهای مرضی خوردن بر اساس روابط موضوعی اولیه، سازمان یافتگی شخصیت و مکانیزم های دفاعی انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور و آزاد اسلامی شهر قم در نیمسال دوم سال تحصیلی 96-1395 بود، که 888 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های روابط موضوعی، سازمان یافتگی شخصیت کرنبرگ، فرم ایرانی سبک های دفاعی و پرسشنامه نگرش های خوردن را تکمیل نمودند. مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از داده های بدست آمده از پرسشنامه ها انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که روابط موضوعی به طور مستقیم  81/16 درصد و به واسطه مکانیزم های دفاعی 6 درصد از الگوهای مرضی خوردن را تبیین می کند. بعلاوه، سازمان یافتگی شخصیت به طور مستقیم 01/24 درصد و به واسطه مکانیزم های دفاعی 02/1 درصد از الگوهای مرضی خوردن را تبیین نمود. در مجموع، برآورد مدل ساختاری که در آن روابط موضوعی و سازمان شخصیت به عنوان متغیر پیش بین و سازوکارهای دفاعی به عنوان متغیر میانجی وارد مدل شدند، نشان داد که این مدل 07/41 درصد از الگو های مرضی خوردن را تبیین می کند. نتیجه گیری: بنابراین می توان چنین نتیجه گیری نمود که الگوهای مرضی خوردن هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم و از طریق سازوکار های دفاعی از طریق روابط موضوعی اولیه و سازمان یافتگی شخصیت به صورت مثبت تبیین می گردد.

اهداف هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سازمان یافتگی شخصیت، استرس شغلی و توانمندی «خود» بر پیش بینی کیفیت حسابرسی در سازمان حسابرسی و شرکت های حسابرسی مستقل است. مواد و روش ها جامعه آماری این تحقیق شامل همه حسابرسان سازمان حسابرسی در سال 139۸ به تعداد ۱۹۱ نفر و شرکت های حسابرسی مستقل به تعداد ۲۰۸ شرکت که حداقل 3 حسابرس داشته اند، است که در نهایت ۸۱۵ نفر کل جامعه آماری را تشکیل می دهند و به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۲۶۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از ابزار پرسش نامه های استاندارد کیفیت حسابرسی، سازمان یافتگی شخصیت، پرسش نامه استرس شغلی و پرسش نامه روان شناختی قدرت «خود» استفاده شد که در طیف 5 گزینه ای لیکرت طراحی شد. یافته ها یافته های تحقیق نشان داد متغیرهای سازمان یافتگی شخصیت (0/425) و توانمندی «خود» (0/222) بر کیفیت حسابرسی حسابرسان شرکت های حسابرسی مستقل تأثیر مثبت و معنا داری داشته و استرس شغلی (0/505-) بر کیفیت حسابرسی حسابرسان شرکت های حسابرسی مستقل تأثیر معکوس و معنادار داشته است. نتیجه گیری می توان با توجه به متغیرهای سازمان یافتگی شخصیت، توانمندی «خود» و استرس شغلی حسابرسان، کیفیت حسابرسی حسابرسان را پیش بینی کرد که این امر می تواند بر عملکرد شرکت های بورس اوراق بهادار و همچنین سایر شرکت های سرمایه گذاری استفاده شود. یافته های این پژوهش می تواند مباحثی نوظهور در انجمن های حرفه ای جهت دوره های آموزشی داشته باشد.