فوتسال بانوان

هیچ ورزشکاری بدون داشتن مربی آگاه و شایسته نمی تواند به موفقیت دست یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان، انسجام گروهی و اضطراب رقابتی در لیگ برتر فوتسال بانوان ایران بود. پژوهش ازنوع توصیفی- همبستگی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل همه بازیکنان 11 تیم شرکت کننده در نهمین دوره مسابقات لیگ برتر فوتسال بانوان کشور در سال 93-1392 به تعداد 123 نفر بود. تمام اعضای جامعه به عنوان نمونه آماری در مطالعه شرکت کردند. نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که ازبین پنج سبک مربیگری، فقط سبک رهبری بازخورد مثبت و آمرانه قابلیت پیش بینی انسجام گروهی بازیکنان را دارد. همچنین، نتایج این آزمون سبک رهبری آموزش و تمرین را به عنوان قوی ترین عامل برای پیش بینی اضطراب شناختی و جسمانی نشان داد. براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می شود مربیان با توجه به ویژگی های شخصی ورزشکاران و شرایط تیمی، سبک رهبری مناسب را برگزینند تا از این طریق انسجام گروهی و اضطراب رقابتی بازیکنان را بهتر کنترل کنند. همچنین، توصیه می شود علاوه بر توجه به آمادگی های جسمانی و فنی بازیکنان، به عامل روانی و اضطراب رقابتی بازیکنان نیز توجه کنند؛ زیرا، اضطراب پیش از رقابت می تواند بر آمادگی های جسمانی و فنی بازیکنان تأثیر بگذارد و باعث ایجاد اختلال در عملکرد ورزشکاران شود.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های رهبری مربیان بر توسعه فرهنگ اجتماعی در لیگ برتر فوتسال بانوان استان کرمان بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است که به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل همه بازیکنان تیم های شرکت کننده در مسابقات لیگ برتر فوتسال بانوان کشور و لیگ فوتسال بانوان استان در سال 99-1398 به تعداد 126 نفر بود. تمام اعضای جامعه به عنوان نمونه آماری در تحقیق شرکت کردند. از مجموع پرسشنامه ها، 103 پرسشنامه قابل استفاده بود که تجزیه وتحلیل شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مقیاس رهبری در ورزش (چلادورای، 1980) و توسعه فرهنگ اجتماعی میریوسفی و همکاران (1394) استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین پنج سبک مربیگری، فقط سبک رهبری حمایت اجتماعی و آمرانه قابلیت پیش بینی توسعه فرهنگ اجتماعی بازیکنان را دارد. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می شود مربیان با توجه به ویژگی های شخصی ورزشکاران و شرایط تیمی، سبک رهبری مناسب را برگزینند تا از این طریق توسعه فرهنگ اجتماعی بازیکنان را بهتر کنترل کنند. همچنین توصیه می شود علاوه بر توجه به آمادگی های جسمانی و فنی بازیکنان، به عامل اجتماعی و اخلاقی بازیکنان نیز توجه کنند و هیچ ورزشکاری بدون داشتن مربی آگاه و شایسته نمی تواند به موفقیت دست یابد.