ویژگی های فیزیکی

با توجه به اهمیت پیشگیری از رخداد رفتارهای خشونت آمیز در شهر تهران بویژه سرقت، نزاع و درگیری، کیف قاپی و مزاحمت بر علیه شهروندان و بررسی عوامل تاثیرگذار بر افزایش رفتارهای خشونت آمز، این تحقیق با هدف بررسی نقش فیزیکی فضاهای بی دفاع شهری در رفتارهای خشونت آمیز در شهر تهران انجام پذیرفته است. در این تحقیق از روش ترکیبی(آمیخته) استفاده شده است. به منظور دست یابی به رفتارهای خشونت آمیز و تعداد وقوع آنها از روش تحلیل ثانویه استفاده گردیده است و برای بخش شناخت فضاهای بی دفاع و علل تفاوت در نوع رفتارهای خشونت آمیز از مشاهده مشارکتی در میزان و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های تحلیلی و آماره های کمی استفاده گردیده است. همچنین در این تحقیق 114 نقطه جرم خیز در شهر تهران به عنوان مناطق مورد مطالعه مطرح می باشند.در نتیجه تحقیق میتوان گفت که عوامل فیزیکی نقش موثری در مستعد کردن فضاها برای وقوع کیف قاپی و نزاع و درگیری، سرقت و مزاحمت به عنوان 4 نوع از مهمترین رفتارهای خشونت آمیز دارند. همچنین ویژگی های فیزیکی فضاهای بی دفاع شهری در وقوع رفتارهای خشونت آمیز به ترتیب و در رتبه اول بر سرقت، در رتبه دوم بر کیف قاپی، در رتبه سوم بر نزاع و درگیری و در رتبه آخر بر مزاحمت تاثیر گذارند.

یگانه انگاری راسلی، عنوان یکی از جدیدترین نظریه های فلسفه ذهن است. این نظریه مدعی غلبه بر مشکلات نظریه های فیزیکی انگار و دوگانه انگار است. به طور خاص مشکل عمده فیزیکی انگاری، در تبیین آگاهی پدیداری است. یگانه انگاری راسلی بر اساس یک فهم هستی شناختی متفاوت از جهان، مدعی است ویژگی های درونی (ذاتی) اشیای فیزیکی که تا کنون مورد غفلت نظریه های فیزیکی واقع شده اند، منشأ ظهور آگاهی پدیداری هستند. بر این اساس، یگانه انگاری راسلی مدعی ارائه تبیینی مناسب از آگاهی پدیداری است که با جهان فیزیکی، یکپارچه است. در این مقاله به صورت بندی دو نسخه اصلی این نظریه یعنی یگانه انگاری راسلی پدیداری و یگانه انگاری راسلی مقوم پدیداری و نقد و بررسی آنها می پردازم. بررسی ها نشان می دهد این نظریه علی رغم مزیت های جدی مثل کنارگذاشتن شکاف معرفتی بین حقایق پدیداری و حقایق فیزیکی دچار مشکلات جدی ای مثل مسئله ترکیب است.

هدف اصلی در آموزش زبان خارجی، توانایی ایجاد ارتباط با بیشترین تطابق ممکن با زبان مقصد است (Азимов, 2009, 98). اولین گام در فهم و انتقال معنی در مبانی آواشناسی نهفته است. فارغ از میزان تسلط زبان آموز به مباحث دستوری و دانش واژگانی، نامفهوم بودن تلفظ عملا می تواند در امر ارتباط اختلال ایجاد کند. هدف از تحقیق پیش رو مقایسه تلفظ دانشجویان فارسی زبان در ادای برخی واج های زبان روسی با تلفظ معیار است. بررسی تطبیقی در این حوزه امکان به حداقل رساندن تاثیر منفی نظام آوایی زبان مادری (در اینجا زبان فارسی) در یادگیری زبان دوم (در اینجا زبان روسی) را فراهم می نماید. نتایج بدست آمده به روشنی نشان می دهد واج های روسی که مشابه آن در زبان فارسی وجود دارد (از جمله همخوان های سایشی مورد بررسی در این مقاله) از نظر ویژگی های فیزیکی، جایگاه تولید واج، شدت صوت، دیرش، محل برخورد همخوانی سازه اول و سازه دوم عملا هیچگونه تطابقی با یکدیگر ندارند. دانشجویان نیز در تلفظ کلمات روسی، واج های فارسی را جایگزین نمونه اصلی می کنند. همین موضوع باعث پیدایش لهجه می شود که امر آموزش را از هدف اصلی خود دورتر می سازد. بررسی چگونگی شکل گیری این انحراف در تولید چنین آواهایی می تواند تا حد زیادی داشنجویان را در برطرف نمودن آن یاری کند.