تجارت مشارکتی

پژوهش حاضر با هدف شناسائی و تعیین اولویت مهمترین زیرساخت های بکارگیری تجارت مشارکتی در سازمان صنعت ومعدن استان مازندران صورت گرفته است. موضوع تجارت مشارکتی موضوع جدیدی در مطالعات داخل کشور است و با شناسائی زیرساخت های اصلی سازه تجارت مشارکتی آغاز گردید. پس از شناسائی مولفه های تجارت مشارکتی و همچنین شاخص های شناسائی شده در قالب یک مدل تحلیل سلسله مراتبی ارائه گردید. برای بررسی روایی پرسشنامه از روش اعتبار محتوا استفاده شده است. نرخ ناسازگاری محاسبه شده در این پژوهش، در تمامی موارد کوچکتر از 1/0 بدست آمد. جامعه آماری در فرایند تحلیل سلسه مراتبی، را پنل خبرگان تشکیل می دهند. همچنین تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار اکسل صورت گرفته است. دستاوردهای تحلیلی این پژوهش نشان می دهد زیرساخت های اصلی بکارگیری تجارت مشارکتی عبارتند از: عوامل فنی، نوآوری، محیط بیرونی، آمادگی سازمانی و فرهنگ تسهیم اطلاعات. در این میان بعد فنی، محیط بیرونی، فرهنگ تسهیم اطلاعات، آمادگی سازمان و بعد نوآوری به ترتیب از بیشترین تا کمترین اولویت برخوردار هستند. مهمترین شاخص های سنجش هر یک از زیرساخت ها عبارتند از: نیروی انسانی خلاق، احساس نیاز و گرایش به تغییر، استفاده بهینه از استعدادهای فردی، ارائه و بکارگیری روشهای جدید، فشار رقابتی بالا، رشد تکنولوژی در زمینه کاری، پشتیبانی مدیریت ارشد، امکانات مالی سازمان، امکانات سخت افزاری، امکانات نرم افزاری، اعتماد، توزیع اطلاعات، ارتباطات گسترده و همه جانبه، زیرساختار شبکه ارتباطی، پیشینه و قدمت سیستم فناوری اطلاعات، بلوغ فناوری اطلاعات.