بیش اعتمادی مدیریت

بیش اعتمادی مدیریت به عنوان یکی از ویژگی های رفتاری مدیران، می تواند بر کیفیت گزارش گری مالی و در نتیجه تجدید ارائه صورت های مالی تأثیرگذار باشد. با توجه به فراوانی موارد تجدید ارائه صورت های مالی شرکت های ایرانی، هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر بیش اعتمادی مدیریت بر تجدید ارائه صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا، اطلاعات 138 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1392-1386 بررسی شده است. سرمایه گذاری بیش از حد در دارایی ها به عنوان سنجه ای از بیش اعتمادی مدیریت به کار رفته است. رگرسیون لجستیک و رگرسیون خطی چند متغیره با روش داده های ترکیبی برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بیش اعتمادی مدیریت با رخداد تجدید ارائه با اهمیت صورت های مالی و شدت آن رابطه معناداری ندارد. به بیان دیگر، این ویژگی رفتاری مدیریت بر رخداد تجدید ارائه با اهمیت و شدت تجدید ارائه صورت های مالی اثرگذار نیست.

هدف این پژوهش نقش بیش اعتمادی مدیریت و تامین مالی داخلی بر کارایی سرمایه گذاری می باشد. این تحقیق، یک تحقیق تجربی در حوزه تحقیق های اثباتی حسابداری است که مبتنی بر اطلاعات واقعی صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار تهران است. این پژوهش از نظر رابطه بین متغیرها علی، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی می باشد که در آن برای تأیید یا رد فرضیات از اطلاعات تاریخی شرکت ها و روش های آماری استفاده می شود. جامعه آماری این تحقیق مشتمل بر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1392 تا 1396 می باشد که تعدادنمونه 112 شرکت که به روش حذفی از جامعه مورد نظر انتخاب شده است. همچنین در این تحقیق از روش داده های تابلویی جهت تخمین مدل استفاده شد. به دو روش توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، پرداخته شده است. در این پژوهش برای آزمون فرضیه ها از نرم افزار آماری Eviews استفاده شده است. نتایج استفاده از رگرسیون حداقل مربعات معمولی چنین نشان داد که بیش اعتمادی مدیریت بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر معکوس و تامین مالی داخلی بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مثبت و معناداری دارند.

امروزه مطالعات مستمر و هدفمند، نقش بسیار سازنده و حائز اهمیتی در حوزه های مالی، اقتصاد و حسابداری ایفا می نماید. بیش- اعتمادی نیز یکی از مهمترین ویژگی های شخصیتی مدیران در در مقوله مبانی رفتاری مدرن است؛ با عنایت به اهمیت جریان های نقدی عملیاتی شرکت و آثار آن بر سودآوری، بررسی ارتباط این موضوع با میزان بیش اعتمادی مدیران می تواند موجب ایجاد بستر مناسبی به منظور انداره گیری اثر آن بر ارزش شرکت شده و برای استفاده کنندگان اطلاعات، مفید و سودمند واقع شود که در این پژوهش جهت بررسی دقیق و نکته سنجی: جریان های نقدی چارک بندی و سپس به یررسی تأثیر بیش اعتمادی مدیران بر دستکاری جریان نقد عملیاتی منفی کوچک و مثبت رو به بالا پرداخته شده است. برای آزمون فرضیه ها 111 نمونه آماری در سال مالی 1392 الی 1398(دوره زمانی 7 ساله) انتخاب گردیده اند. با استفاده از دیتاهای استخراجی از نرم افزار ایویوز و روش داده های ترکیبی (پولینگ و پانل دیتا)، فرضیه ها در سطح خطای 0.05 مورد آزمون قرار گرفتند. گفتنی است در این پژوهش، نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که اولا بیش اعتمادی مدیران بر دستکاری جریان نقدی منفی کوچک تأثیر معناداری ندارد. ثانیا بیش اعتمادی مدیران بر دستکاری جریان نقد عملیاتی مثبت رو به بالا تأثیر معناداری ندارد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین بیش اعتمادی مدیران، اندازه موسسه حسابرسی، مدیریت سود واقعی و اظهارنظر حسابرس در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران بوده است، به نحوی که متغیر بیش اعتمادی مدیران متغیر مستقل، اندازه حسابرس متغیر تعدیل گر، مدیریت سود واقعی به عنوان متغیر میانجی و متغیر اظهار نظر حسابرس نقش متغیر وابسته را داشته است. نمونه آماری پژوهش شامل 120 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 تا 1397 می باشد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش های رگرسیون خطی چندگانه، رگرسیون لجستیک باینری و آزمون سوبل بیانگر این بود که بیش اعتمادی مدیران ارتباط مثبت و معناداری با مدیریت سود واقعی اما رابطه منفی و معناداری با اظهارنظر حسابرس داشته است همچنین اندازه موسسه حسابرسی به عنوان متغیر تعدیل گر بر رابطه بین بیش اعتمادی مدیریت و مدیریت سود واقعی تأثیر منفی و معنی داری داشته است اما مدیریت سود واقعی بر اظهارنظر حسابرس تأثیر معناداری نداشته است همچنین بر رابطه بین بیش اعتمادی مدیران و اظهار نظر حسابرس تأثیر میانجی نداشته است.

هدف از انجام این مقاله  بررسی رابطه بین بیش اعتمادی مدیریت و مسئولیت پذیری اجتماعی، بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت با نقش تعدیل کنندگی بیش اعتمادی مدیریت و بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت با نقشی تعدیل کنندگی محدودیت های مالی می باشد.  تحقیق حاضر از منظر هدف از جمله تحقیقات کاربردی و از منظر ماهیت و روش، تحقیق توصیفی-همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (شامل 522 شرکت) می باشد. بر اساس روش نمونه گیری حذف سیستماتیک تعداد 138 شرکت انتخاب شد. سپس با استفاده از داده های جمع آوری شده از نمونه آماری تحقیق، فرضیه های تحقیق مورد آزمون قرار گرفت. برای محاسبه بیش اعتمادی مدیران از معیار نسبت مخارج سرمایه ای استفاده گردید. در مورد متغیر مسئولیت اجتماعی، پس از اندازه گیری شاخص های مسئولیت اجتماعی برای تعیین امتیاز ایفای مسئولیت اجتماعی شرکت های عضو نمونه از روش تحلیل پوششی داده ها و نرم افزار شرکت بهین کارا پژوه استفاده شده است. نتایج  نشان می دهد که بیش اعتمادی مدیران با مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت رابطه مثبت و معنی داری دارد. همچنین بیش اعتمادی مدیریت رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت را تضعیف می کند و محدودیت های مالی رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت را تعدیل نمی کند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلی تنوع هیئت مدیره و پیچیدگی گزارشگری مالی بر رابطه بیش اعتمادی مدیریت بر تصمیمات تامین مالی در بازار سرمایه ایران است. اطلاعات 145 شرکت نمونه در بازه زمانی 1395 تا 1401 گردآوری و با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره بر پایه داده های ترکیبی (تابلویی و به روش اثرات تصادفی ) موردآزمون قرار گرفته است . نتایج پژوهش نشان دادند که، بیش اعتمادی مدیریت بر تصمیمات تامین مالی از طریق بدهی تاثیر مثبت معناداری دارد، بنابراین با افزایش بیش اعتمادی مدیریت، تصمیمات تامین مالی از طریق بدهی در شرکت ها افزایش می یابد و بین پیچیدگی گزارشگری مالی و تصمیمات تامین مالی نیز رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین تنوع هیئت مدیره شرکت و تصمیمات تامین مالی رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد و بین پیچیدگی گزارشگری مالی و تصمیمات تامین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی و معناداری وجود دارد. تنوع هیئت مدیره رابطه بیش اعتمادی مدیریت و تصمیمات تامین مالی را تعدیل می کند (رابطه معنادار و مثبت)، بنابراین تنوع هیئت مدیره موجب تعدیل و کاهش رابطه مثبت بین بیش اعتمادی مدیریت و تصمیمات تامین مالی می شود، ولی افزایش پیچیدگی گزارشگری مالی موجب تعدیل رابطه مثبت (رابطه غیر معنادار و منفی) بین بیش اعتمادی مدیریت و تصمیمات تامین مالی نمی شود.