تعامل مکالمه ای

تفاوت های زبانی مردان و زنان در جوامع زبانی مختلف، همواره مورد مطالعه پژوهشگران و زبان شناسان اجتماعی قرار گرفته است و در همه این جوامع میان این دو گونه زبانی، تفاوت هایی مشاهده شده است. مطالعات اخیر زبان شناسان بر روی جوامع زبانی کشورهای صنعتی، نتایج مطالعات گذشته را مبنی بر وجود تفاوت میان رفتار زبانی مردان و زنان، مورد تایید قرار داده است. در این مقاله که داده های آن بر پایه پیکره زبانی صورت می گیرد، تفاوت های جنسیتی در تعامل مکالمه ای گویشوران مرد و زن ایرانی، با توجه به متغیر زبان شناختی (کلامی) "میزان کلام" و با در نظر گرفتن دو عامل "موضوع و نسبت تعداد گویشوران مرد به زن" مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرند. پس از بررسی و تجزیه و تحلیل آماری داده ها، تفاوت های قابل توجهی در توزیع الگوهای جنسیتی مشاهده می شود. نتایج این بررسی همچنین نشان می دهد که درباره دو عامل موضوع و نسبت تعداد گویشوران، تفاوت های قابل ملاحظه ای میان گویشوران مرد و زن وجود دارد. گویشوران مرد و زن با توجه به موضوع و دامنه اطلاعات خود پیرامون آن، تعامل مکالمه ای متفاوتی از خود نشان می دهند و تعداد گویشوران مرد نیز بر رفتار زبانی گویشوران مرد و زن تاثیر گذار می باشد.

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تعامل مکالمه ای بر عملکرد نگارش زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی انجام شده است. به منظور رسیدن به این هدف، از طرح پیش آزمون و پس آزمون نیمه تجربی استفاده شد. علاوه بر این طرح نیمه تجربی که برای پاسخگویی به سوال اول این تحقیق استفاده شده بود، پژوهشگران از مصاحبه نیز برای جمع آوری داده ها جهت پاسخگویی به سوال دوم تحقیق حاضر بهره گرفتند. تعداد 32 نفر انتخاب شده و به دو گروه تجربی (17 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند و با استفاده از آزمون تعیین سطح آکسفورد همگن سازی شدند. آنها پیش آزمون و پس آزمون را به همراه نه جلسه آموزش پشت سر گذاشتند. از آزمون t مستقل برای مقایسه میانگین نمرات گروه ها استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که گروه مکالمه ای یعنی گروه تجربی، بهتر ازگروه کنترل عمل کرد و موفقیت بیشتری در نگارش به دست آورد. علاوه بر این، نتایج حاصل از مصاحبه نشان داد که نگرش زبان آموزان گروه مکالمه ای نسبت به استفاده از این روش در کلاس نگارش مثبت است.