صلیحیون

دعوت اسماعیلیه در نیمه دوم قرن سوم هجری در یمن آغاز شد. پس از گذشت دو قرن امیر داعیان صلیحی (439-532 ه) توفیق تشکیل حکومتی اسماعیلی مذهب را در یمن یافتند. در سراسر دوره حکمرانی ایشان روابطی بسیار دوستانه و مستحکم میان دو کانون یمن و مصر حکم فرما بود. سلاطین صلیحی به عنوان داعیان برجسته فاطمی نقش مهمی در گسترش کیش اسماعیلیه در جنوب شبه جزیره عربستان و هند بر عهده داشتند. مهمترین وظیفه امیر داعیان صلیحی ضمن دعوت به امام فاطمی، حفظ پایگاه های سیاسی فاطمیان در یمن، مکه و مدینه بود. داعیان صلیحی به عنوان حجت جزیره یمن کار دعوت هند را نیز بر عهده داشتند و بعدها همین ارتباط سیاسی مذهبی موجب شد تا داعیان هند بسیاری از میراث مکتوب فاطمیان و به تبع آنها صلیحیون را حفظ کنند. بنابراین بررسی ابعاد مختلف چگونگی شکل گیری این حکومت که نخستین حکومت اسماعیلی مذهب در یمن بشمار می آید، بسیار حایز اهمیت است. مقاله حاضر می کوشد ضمن بررسی چگونگی نشر کیش اسماعیلیه در یمن و جنوب شبه جزیره عربستان به سیر تکوین سلسله صلیحی و ظهور و افول بپردازد و مظاهر ارتباط خلفای فاطمی و داعیان صلیحی را بررسی کند.

شهدت بلاد الیمن خلال عصر الدَولهُ الصُلیّحیه (439-532 ه /1047-1137م) نهضه حضاریه عظیمه، إذ إهتم الصُلیحیّونَ إهتماماً عظیماً بالاعمار و البناء و ظهر ذلک على صنعاء عاصمه الدوله الصُلیحیّه وسایر المدن الیمنیه الهامه کذی جبله وتعکروإیب. لقد اهتم الصُلیحیّون بتعمیر و ترمیم و اصلاح و انشاء المدن و تشیید العمائر الدینیه و الحربیه على الاساس سیاستهم الراقیه الى اصلاح الیمن عامه. لهذا السبب یتمیز هذا العصر بکثره المساجد و الاماکن الدینیه الجمیله و المعالم العظمیه و ما ینسب للبناء الصُلیحی من فضل فی عماره المساجد فی الیمن هو إدخاله العناصر المتعدده و التقالید الجدیده فی بناء المساجد المتمثله فی عنصر المحراب کقطعه فنیه جمیله او البلاطه الوسطى و المآذن المزخرفه البدیعه.